کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟

بلاکچین (Blockchain)

رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟

رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ کریپتوکارنسی که گاهی اوقات به آن کریپتو نیز گفته می‌شود، به هر شکلی از ارز گفته می‌شود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند. ارزهای دیجیتال مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند، در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها و صدور واحدهای جدید استفاده می‌کنند.

رمزارز چیست؟

کریپتوکارنسی یک سیستم پرداخت دیجیتالی است که برای تایید تراکنش‌ها به بانک‌ها متکی نیست. این یک سیستم همتا به همتا است که می‌تواند هرکسی را در هر جایی قادر به ارسال و دریافت پرداخت کند. به جای انتقال و مبادله پول فیزیکی در دنیای واقعی، پرداخت‌های ارز دیجیتال صرفاً به عنوان ورودی‌های دیجیتالی به یک پایگاه داده آنلاین که تراکنش‌های خاص را توصیف می‌کند، وجود دارد.

هنگامی که وجوه ارز دیجیتال را انتقال می‌دهید، تراکنش‌ها در دفتر کل ثبت می‌شوند. ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند.

دلیل نامگذاری آن، این بود که از رمزگذاری برای تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کند. این بدان معناست که کدنویسی پیشرفته در ذخیره و انتقال داده‌های ارزهای دیجیتال بین کیف‌پول‌ها و به دفتر کل عمومی نقش دارد. هدف از رمزگذاری ایجاد امنیت و ایمنی است.

اولین ارز رمزنگاری شده بیت کوین بود که در سال 2009 تاسیس شد و تا به امروز شناخته شده ترین آن باقی مانده است. بیشتر علاقه به ارزهای رمزنگاری شده، تجارت برای کسب سود است، زیرا دلالان در مواقعی قیمت‌ها را بالا می‌برند.

رمزارز چگونه کار می‌کند؟

ارزهای رمزپایه بر روی یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین اجرا می‌شوند که رکوردی از تمام تراکنش‌های به روز شده و نگهداری شده توسط دارندگان ارز است.

واحدهای ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ ایجاد می‌شوند که شامل استفاده از نیروی رایانه برای حل مسائل پیچیده ریاضی است که سکه تولید می‌کند. کاربران همچنین می توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کنند، سپس آن‌ها را با استفاده از کیف پول‌های رمزنگاری ذخیره و خرج کنند.

اگر صاحب ارز دیجیتال هستید، مالک هیچ چیز ملموسی نیستید. آنچه شما در اختیار دارید کلیدی است که به شما امکان می‌دهد رکورد یا واحد اندازه گیری را بدون شخص ثالث قابل اعتماد از یک شخص به فرد دیگر منتقل کنید.

اگرچه بیت کوین از سال 2009 وجود داشته است، ارزهای رمزنگاری شده و کاربردهای فناوری بلاک چین هنوز از نظر مالی در حال ظهور هستند و انتظار می‌رود در آینده استفاده‌های بیشتری شود. معاملات از جمله اوراق قرضه، سهام و سایر دارایی‌های مالی را می‌توان در نهایت با استفاده از این فناوری معامله کرد.

نمونه‌های ارزهای دیجیتال

هزاران ارز دیجیتال وجود دارد. برخی از شناخته شده‌ترین عبارتند از:

بیت کوین:

بیت کوین در سال 2009 تأسیس شد و اولین ارز رمزنگاری شده بود. این رمز ارز همچنان رایج ترین ارز دیجیتالی است. این ارز توسط ساتوشی ناکاموتو کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ ساخته شده است که تصور می‌شود نام مستعار یک فرد یا گروهی از افراد است که هویت دقیق آن‌ها ناشناخته باقی مانده است.

اتریوم:

اتریوم در سال 2015 توسعه یافت، این رمزارز یک پلتفرم بلاک چین با ارز دیجیتال مخصوص به خود به نام اتر (ETH) یا اتریوم است. ارز دیجیتال اتریوم پس از بیت کوین محبوب‌ترین ارز دیجیتال است.

لایت کوین:

این ارز بیشترین شباهت را به بیت کوین دارد، اما برای توسعه نوآوری‌های جدید، از جمله پرداخت‌ها و فرآیندهای سریع‌تر برای امکان تراکنش‌های بیشتر، با سرعت بیشتری حرکت کرده است.

رمزارز ریپل در سال 2012 تاسیس شد. ریپل می‌تواند برای ردیابی انواع مختلف تراکنش‌ها، نه فقط ارزهای دیجیتال، استفاده شود. موسس ریپل، با بانک‌ها و موسسات مالی مختلف همکاری کرده است.

رمزارزهای غیر بیت کوینی در مجموع به عنوان ” altcoins” شناخته می‌شوند تا آن‌ها را از ارزهای اصلی متمایز کنند.

چگونه ارز دیجیتال بخریم

ممکن است شما نیز تصمیم به خرید ارز دیجیتال گرفته باشید. برای خرید تنها کافیست این سه مرحله را طی کنید:

مرحله 1: انتخاب یک پلت فرم

اولین قدم این است که تصمیم بگیرید از کدام پلتفرم استفاده کنید. به طور کلی، می‌توانید بین یک کارگزار سنتی یا صرافی اختصاصی ارز دیجیتال، یکی را انتخاب کنید:

دلالان سنتی کارگزاران آنلاینی هستند که راه‌هایی را برای خرید و فروش ارز دیجیتال و ETF ارائه می‌دهند. این پلتفرم‌ها تمایل دارند هزینه‌های معاملاتی کمتری داشته باشند اما ویژگی‌های رمزنگاری کمتری را ارائه دهند.

مبادلات ارزهای دیجیتال. صرافی‌های ارزهای دیجیتال زیادی وجود دارد که می‌توانید از بین آن‌ها یکی را انتخاب کنید، که هر کدام ارزهای رمزنگاری متفاوت، ذخیره کیف پول، گزینه‌های حساب با بهره و غیره را ارائه می‌دهند. بسیاری از صرافی‌ها هزینه‌های مبتنی بر دارایی را دریافت می‌کنند.

هنگام مقایسه پلتفرم‌های مختلف، ارزهای دیجیتال پیشنهادی، هزینه‌هایی که دریافت می‌کنند، ویژگی‌های امنیتی، گزینه‌های ذخیره‌سازی و برداشت و هر گونه منابع آموزشی و غیره…

مرحله 2: تامین مالی حساب خود

هنگامی که پلتفرم خود را انتخاب کردید، گام بعدی این است که حساب خود را تامین مالی کنید تا بتوانید تجارت را شروع کنید. اکثر صرافی‌های رمزنگاری به کاربران اجازه می‌دهند با استفاده از ارزهای فیات (یعنی صادر شده توسط دولت) ارزهای دیجیتال مانند دلار آمریکا، پوند انگلیس یا یورو را با استفاده از کارت‌های نقدی یا اعتباری خود خریداری کنند – اگرچه این میزان بر اساس پلتفرم متفاوت است.

خرید کریپتو با کارت‌های اعتباری خطرناک تلقی می‌شود و برخی صرافی‌ها از آن پشتیبانی نمی‌کنند. به این دلیل که ارزهای رمزنگاری شده مدام درحال نوسان هستند و توصیه نمی‌شود که برای دارایی‌های خاص ریسک بدهی – یا پرداخت بالقوه کارمزد تراکنش‌های کارت اعتباری بالا – را بپذیرید.

برخی از پلتفرم‌ها انتقالات ACH را نیز می‌پذیرند. روش‌های پرداخت پذیرفته شده و زمان صرف شده برای واریز یا برداشت در هر پلت فرم متفاوت است. به همین ترتیب، زمان صرف شده برای تسویه سپرده‌ها بر اساس روش پرداخت متفاوت است.

فاکتور مهمی که باید در نظر گرفت هزینه‌ها است. این هزینه‌ها شامل کارمزدهای احتمالی تراکنش سپرده و برداشت به اضافه کارمزدهای معاملاتی است.

مرحله 3: ثبت سفارش

می‌توانید از طریق وب‌سایت یا پلت فرم موبایل کارگزار یا صرافی خود سفارش دهید. اگر قصد خرید ارزهای دیجیتال را دارید، می‌توانید با انتخاب «خرید»، انتخاب نوع سفارش، وارد کردن مقدار ارزهای دیجیتالی که می‌خواهید بخرید و تأیید سفارش، این کار را انجام دهید. همین روند برای سفارشات “فروش” نیز اعمال می‌شود.

راه‌های دیگری نیز برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال وجود دارد. این خدمات شامل خدمات پرداخت مانند PayPal، Cash App و Venmo است که به کاربران امکان خرید، فروش یا نگهداری ارزهای دیجیتال را می‌دهد.

سرمایه گذاری از طریق رمزارز (کریپتو)

• تراست بیت کوین: می‌توانید سهام تراست بیت کوین را با یک حساب کارگزاری معمولی خریداری کنید.
• صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین: صندوق های ETF بیت کوین و صندوق های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین برای انتخاب وجود دارد.
• سهام بلاک چین یا ETF: همچنین می توانید به طور غیرمستقیم از طریق شرکت های بلاک چین که در فناوری پشت تراکنش های رمزنگاری و رمزنگاری تخصص دارند، روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید. از طرف دیگر، می‌توانید سهام یا ETF شرکت‌هایی که از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند بخرید.

نحوه ذخیره ارز دیجیتال

هنگامی که ارز دیجیتال را خریداری کردید، باید آن‌را با خیال راحت ذخیره کنید تا از هک یا سرقت محافظت کنید. معمولاً ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های رمزنگاری شده ذخیره می‌شوند. این کیف پول‌ها دستگاه‌های فیزیکی یا نرم‌افزار آنلاینی هستند که برای ذخیره کلیدهای خصوصی ارزهای دیجیتال شما به‌طور امن استفاده می‌شوند.

برخی از صرافی‌ها خدمات کیف پول ارائه می‌کنند و ذخیره مستقیم از طریق پلتفرم را برای شما آسان می‌کنند. با این حال، همه صرافی‌ها یا کارگزاران به طور خودکار خدمات کیف پول را برای شما ارائه نمی‌دهند.

اصطلاحات “کیف پول داغ” و “کیف پول سرد”

ذخیره سازی کیف پول داغ: “کیف پول‌های داغ” به ذخیره سازی رمزنگاری اطلاق می‌شود که از نرم افزار آنلاین برای محافظت از کلیدهای خصوصی دارایی‌های شما استفاده می‌کند.

ذخیره سازی کیف پول سرد: برخلاف کیف پول‌های داغ، کیف پول‌های سرد (که به عنوان کیف پول‌های سخت افزاری نیز شناخته می‌شوند) برای ذخیره ایمن کلیدهای خصوصی شما به دستگاه‌های الکترونیکی آفلاین متکی هستند.

کیف پول‌های سرد معمولاً کارمزد دریافت می‌کنند، در حالی که کیف پول‌های گرم این گونه نیست.

با ارز دیجیتال چه چیزی می‌توانید بخرید؟

زمانی که بیت کوین راه اندازی شد، قرار بود که یک ارز جهت انجام تراکنش‌های روزانه باشد. همچنین بتوانید همه چیز را از یک فنجان گرفته تا املاک و مستغلات، توسط این رمزارز خریداری کنید. این ایده به طور کاملا محقق نشده است.

در حالی که تعداد مؤسساتی که ارزهای دیجیتال را می‌پذیرند در حال افزایش است، تراکنش‌های بزرگ مربوط به آن نادر است. با این وجود، خرید انواع محصولات متنوع از وب‌سایت‌های تجارت الکترونیک با استفاده از رمزارز امکان پذیر است.

آیا ارز دیجیتال امن است؟

ارزهای دیجیتال معمولاً با استفاده از فناوری بلاک چین ساخته می‌شوند. بلاک چین نحوه ثبت تراکنش‌ها به «بلوک‌ها» و تعیین زمان را توضیح می‌دهد. و باعث می‌شود که دسترسی به رمزارزها برای هکرها بسیار دشوار شود.

علاوه بر این، تراکنش‌ها نیاز به یک فرآیند احراز هویت دو مرحله‌ای دارند. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود که یک نام کاربری و رمز عبور برای شروع یک تراکنش وارد کنید. سپس کد احراز هویت ارسال شده به تلفن همراه خود را وارد کنید. با تمام این تفاسیر، ارزهای دیجیتال نیز قابل هک شدن هستند.

برخلاف پولی که توسط دولت حمایت می‌شود، ارزش ارزهای مجازی کاملاً بر اساس عرضه و تقاضا است. این می‌تواند نوسانات شدیدی را ایجاد کند که سود قابل توجهی برای سرمایه گذاران ایجاد کند یا زیان‌های بزرگی را به همراه داشته باشد.

کلاهبرداری ارزهای دیجیتال و کلاهبرداری با ارزهای دیجیتال

متأسفانه جرایم ارزهای دیجیتال در حال افزایش است. کلاهبرداری‌های ارزهای دیجیتال عبارتند از:

• وب‌سایت‌های جعلی: سایت‌های جعلی که دارای گواهینامه‌های جعلی و اصطلاحات تخصصی رمزنگاری هستند که بازدهی عظیم و تضمینی را ارائه می‌کنند، به شرطی که سرمایه‌گذاری را ادامه دهید.
• طرح‌های مجازی پونزی: مجرمان ارزهای دیجیتال فرصت‌های موجود را برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال ترویج می‌کنند و با پرداخت پول سرمایه‌گذاران قدیمی با پول سرمایه‌گذاران جدید، توهم بازدهی کلان را ایجاد می‌کنند. یک عملیات کلاهبرداری، شبکه BitClub، بیش از 700 میلیون دلار جمع آوری کرد قبل از اینکه علیه عاملان آن در دسامبر 2019 کیفرخواست صادر شوند.
• تاییدیه‌های “سلبریتی”: کلاهبرداران به صورت آنلاین به عنوان میلیاردرها یا نام های معروف ظاهر می‌شوند که قول می‌دهند سرمایه گذاری شما در یک ارز مجازی را چند برابر کنند اما در عوض آنچه را که ارسال می‌کنید می‌دزدند.

آن‌ها همچنین ممکن است از برنامه‌های پیام‌رسان یا اتاق‌های گفتگو برای شروع شایعاتی مبنی بر حمایت یک تاجر کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ معروف از یک ارز دیجیتال خاص استفاده کنند. زمانی که آن‌ها سرمایه گذاران را تشویق به خرید کردند و قیمت را بالا بردند، کلاهبرداران سهام خود را می‌فروشند و ارزش ارز کاهش می‌یابد.

چهار نکته برای سرمایه گذاری ایمن در ارزهای دیجیتال

طبق گزارش مصرف‌کننده، همه سرمایه‌گذاری‌ها دارای ریسک هستند، اما برخی از کارشناسان ارزهای دیجیتال را یکی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری پرخطرتر می‌دانند. اگر قصد دارید روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید، این نکات می‌تواند به شما در انتخاب هایتان کمک کند.

تبادلات پژوهشی:

قبل از سرمایه گذاری، در مورد مبادلات ارزهای دیجیتال اطلاعات کسب کنید. بیش از 500 صرافی برای انتخاب وجود دارد. تحقیقات خود را انجام دهید، بررسی ها را بخوانید و قبل از حرکت با سرمایه گذاران با تجربه تر صحبت کنید.

بدانید چگونه ارز دیجیتال خود را ذخیره کنید:

اگر ارز دیجیتال خریداری می کنید، باید آن را ذخیره کنید. می توانید آن را در صرافی یا کیف پول دیجیتال نگه دارید. در حالی که انواع مختلفی از کیف پول‌ها وجود دارد، هر کدام مزایا، الزامات فنی و امنیت خود را دارند. مانند صرافی‌ها، قبل از سرمایه‌گذاری باید گزینه‌های ذخیره‌سازی خود را بررسی کنید.

سرمایه گذاری‌های خود را متنوع کنید:

تنوع کلیدی برای هر استراتژی سرمایه گذاری خوب است، و این در زمانی که روی ارز دیجیتال سرمایه گذاری می‌کنید صادق است. برای مثال، تمام پول خود را در بیت کوین قرار ندهید، فقط به این دلیل که این نامی است که شما می‌شناسید. هزاران گزینه وجود دارد، و بهتر است سرمایه گذاری خود را در چند ارز تقسیم کنید.

برای نوسانات آماده باشید:

نوسان در بازار ارزهای دیجیتال بسیار زیاد است. شاهد نوسانات چشمگیر قیمت‌ها خواهید بود. اگر سبد سرمایه گذاری شما نمی‌تواند این کار را انجام دهد، ممکن است ارز دیجیتال انتخاب عاقلانه‌ای برای شما نباشد.

کریپتوکارنسی هنوز در مراحل ابتدایی شکل گیری خود است. همواره سرمایه گذاری بر روی نوآوری‌ها با چالش‌هایی همراه است. اگر قصد سرمایه‌گذاری دارید، تحقیقات خود را انجام دهید و برای شروع، محافظه کارانه سرمایه گذاری کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما در گروه مهرگان آی تی در تماس باشید.

کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟

ساده‌ترین تعریف برای توصیف بیت کوین این است که بگوییم بیت کوین یک “ارز دیجیتال Digital currency” است، ولی از دید دقیق و فنی بهتر است بگوییم که “بیت کوین یک ارز رمزنگاری Cryptocurrency شده غیرمتمرکز Decentralized است”، اما این به چه معنی است؟

از زمانی که بیت کوین در سال ۲۰۰۹ متولد گردید و به بازارهای مالی جهان معرفی شد سعی شد مرزبندی و تقسیم بندی های مشخصی چه از نظر قانونی و چه از نظر تعاریف برای ارزهای مجازی Virtual Currency انجام شود، برای این منظور بانک مرکزی اتحادیه اروپا ECB در سال ۲۰۱۲ بر پایه دو اصل، یکی “وضعیت قانونی (سیستم نظارتی)” و دیگری “شکل و شمایل فیزیکی پول” تقسیم بندی ارائه نمود که تا این لحظه نیز قابل استناد است. این تقسیم بندی را به صورت شماتیک در جدول زیر مشاهده می کنید.

بیت کوین چیست؟ طبقه بندی بانک مرکزی اتحادیه اروپا ECN برای بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال

وضعیت قانونی ارزها:

ارزها یا تحت آیین نامه های نظارتی و قانونی دولت ها هستند که در این حالت به آنها ارزهای نظارتی (رگوله) Regulated می گوییم، مانند دلار آمریکا، پوند انگلیس و ین ژاپن، و یا خارج از نظارت و کنترل های قانونی دولت ها هستند که در این حالت آنها را ارزهای غیر نظارتی (غیر رگوله) Unregulated می نامیم، لازم است بدانید که ارزهای غیر رگوله یا به صورت “غیر متمرکز” اداره می شوند (Decentralized) و یا به صورت “متمــرکــز” (Centralized). در ادامه بحث به تفوات این دو اشاره می شود.

شکل و شمایل پول:

از زمانی که کامپیوترها و شبکه های اینترنتی در سیستم های مالی و بانکی راه پیدا کرده اند علاوه بر پول هایی که به صورت فیزیکی مانند اسکناس ها و یا سکه های رایج دست به دست می شوند، ارزهای مجازی نیز به بازارهای مالی راه پیدا کرده اند، در واقع ارزهای مجازی Virtual Currency به عنوان “واسطه هایی” برای مبادلات هستند که توسط نرم افزارها و برنامه های کامپیوتری “خلق و کنترل” می‌شوند، از همین دیدگاه می توان گفت که ارز های دیجیتال (Digital currency) ارزهایی هستند که به صورت الکترونیکی تولید، ذخیره و منتقل می‌شوند و مبنای آنها صفر و یک است، به عبارت دیگر ارزها یا به صورت اسکناس و سکه قابل لمس هستند (پول فیزیکی) و یا به صورت صفر و یک (ارز دیجیتال) بوده و غیر فیزیکی و غیر قابل لمس می باشند.

ارزهای متمـرکـز و غیر متمرکز:

ارز غیر متمرکز (Decentralized) به این معنی است که آن ارز اداره کننده مرکزی ندارد و کارفرما یا مسئول مرکزی در اداره این نوع ارز دخالتی نداشته و افراد می‌توانند بدون واسطه و مستقیم در آن عمل کنند، به عبارت دیگر غیر متمرکز بودن باعث کنترل ناپذیری این گونه ارزها شده است.

لازم است بدانید تا زمانی که بیت کوین متولد نشده بود، تمامی ارزهای مجازی به صورت متمرکز (Centralized) اداره و توسط یک نهاد مرکزی کنترل می‌شدند (منظور کنترل فنی است با نظارت قانونی فرق دارد) اما با ظهور بیت کوین شکلی از ارزهای دیجیتال پا به عرصه نهادند که “اداره کننده مرکزی” نداشتند و غیرمتمرکز هدایت می شدند، از این رو بیت کوین نیز یک ارز “غیر متمرکز” محسوب می گردد و این ویژگی غیر متمرکز خود را مدیون به کار گیری تکنولوژی خاصی به نام زنجیره بلوکی یا بلاک چین Blockchain می باشد.

زنجیره بلوکی Blockchain:

بلاک چین شبکه ای از پایگاه داده ها است، در واقع پایگاه داده ها (data base) یک بانک اطلاعاتی محسوب می شود که اطلاعات (داده ها) در آن با ساختاری منظم ذخیره سازی می شود. در شکل “معمولی” پایگاه داده ها (شکل غیر بلاک چینی) اطلاعات می توانند بر روی مجموعه ای از سرورها ذخیره سازی شود، به عبارت دیگر داده ها (مثلا اطلاعات پسورد ایمیل شما) بر روی سرورهای سازمانی متعلق به یک “نهاد خاص” نگاهداری و ذخیره می گردد و هر زمان “صاحب سرور” اراده کند می تواند این اطلاعات را پاک کند و یا در آنها دخل و تصرف انجام دهد، در صورتی که اگر از فناوری پایگاه داده های بلاک چین (زنجیره بلوکی) استفاده شود محل ذخیره و نگاهداری اطلاعات می تواند دیگر بر روی یک سرور یک “نهاد خاص” نباشد و داده ها به شکلی توزیع شده و غیر متمرکز بر روی هر کامپیوتر متصل به شبکه بلاک چین ذخیره سازی می گردد. فناوری بلاک چین شبکه ای از پایگاه داده ها (data base) را ایجاد می کند که هم غیر متمرکز است و هم از امنیت بالایی برخوردار است.

در شکل زنجیره بلوکی “بلاک چین” دیتابیس یا پایگاه داده روی یک یا چند سرور خاص قرار ندارد بلکه اطلاعات روی تمام کامپیوترهایی که به شبکه متصل هستند، توزیع شده است و اطلاعات ذخیره شده روی این نوع سیستم میان همه اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می‌شوند. در واقع در “بلاک چین” کاربران شبکه، “مالک اطلاعات” پایگاه داده هستند و اطلاعات روی “بلاک چین” قابل پاک کردن و یا تغییر دادن نیست. از سوی دیگر در پروسه زنجیره بلوکی در زمان نقل و انتقال اطلاعات از یک بلوک به بلوک دیگر نوعی از عملیات رمزنگاری (cryptography) صورت می گیرد که امنیت انتقال داده ها را بالا برده و امکان حذف و دستکاری اطلاعات را از بین می برد، به همین دلیل به آندسته از ارزهای دیجیتالی که از فناوری بلاک چین و رمزنگاری در خلق آنها استفاده شده است، کریپتوکارنسی Cryptocurrency می گوییم.

پس در یک جمع‌بندی می توانیم بگوییم که “بیت کوین” یک ارز دیجیتال غیر رگوله، غیر متمرکز و رمزنگاری شده است، و در طبقه بندی ارزها در جایگاه یک ارز رمزنگاری شده یا کریپتوکارنسی قرار می گیرد. امروزه برای ارزهای دیجیتال رمزنگاری شده معادل های فارسی مختلفی به کاربرده می شود مانند ارز رمزپایه، ارز رمزینه، ارز دیجیتال و یا رمزارز؛ که همگی آنها به اصل کریپتوگرافی در زنجیره بلوکی این ارزها دلالت دارند.

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی چیست؟

ارز دیجیتال نوعی ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است. ارزهای دیجیتال انواع مختلفی دارند از جمله ارز مجازی (Virtual Currency)، ارز دیجیتال بانک مرکزی (Central Bank Digital کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ Currency) و کریپتوکارنسی (Cryptocurrency).

در این مقاله از چشم بورس با مهمترین نوع ارزهای دیجیتال با نام رمزارز یا کریپتوکارنسی آشنا می‌شوید. رمزارز معادل دقیق‌تری برای Cryptocurrency است، اما در زبان فارسی به آن ارز دیجیتال نیز می‌گویند. ما در این مطلب از هر دو معادل استفاده می‌کنیم و منظورمان از هر دو ارزهای رمزنگاری شده و مبتنی بر بلاکچین است.

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی به زبان ساده

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی چیست؟

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) که در زبان ما به کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ ارز دیجیتال نیز مشهور است، یک ارز مجازی است که امنیت آن توسط پروتکل‌های رمزنگاری تضمین می‌شود. بسیاری از ارزهای دیجیتال، در اصل شبکه‌های غیرمتمرکز بر اساس تکنولوژی بلاکچین هستند؛ یک دفتر کل توزیع‌شده که توسط شبکه‌ای از کامپیوترها کار می‌کند.

ویژگی بارز ارزهای دیجیتال این است که توسط مرجع مرکزی کنترل نمی‌شوند و از دخالت و دستکاری دولت‌ها مصون هستند. بهتر است پیش ازادامه‌ی مبحث ارزهای دیجیتال، مختصری درباره‌ی فناوری بلاکچین صحبت کنیم.

فناوری بلاکچین (Blockchain)

بلاکچین (Blockchain)

در نگاه اول شاید بلاکچین به نظر پیچیده برسد، با این حال مفهوم اصلی آن بسیار ساده است. فناوری بلاکچین در واقع نوعی پایگاه داده (Database) است. پایگاه داده چیست؟ پایگاه داده مجموعه‌ای از اطلاعات است که به صورت الکترونیکی و در یک سیستم کامپیوتری ذخیره می‌شود. این اطلاعات معمولا در قالب جداول طراحی می‌شوند تا بتوان آنها را به راحتی دسته‌بندی و جستجو کرد.

فرض کنید میزان اطلاعات بسیار زیاد باشد، در این صورت نمی‌توان آن را در یک کامپیوتر ذخیره کرد. بلاکچین یک پایگاه داده‌ی با ابعاد عظیم است. علاوه بر عظیم بودن ویژگی‌های دیگری نیز دارد:

• بلاکچین داده‌ها را در گروه‌هایی ذخیره ‌می‌کند که به آن بلوک‌ یا بلاک (Block) می‌گویند. پس از پر شدن هر بلوک به بلوک‌های قبلی زنجیر می‌شود و زنجیره‌ای از بلوک‌ها تشکیل می‌شود. به همین جهت به آن بلاکچین یا زنجیره‌ی بلوکی می‌گویند.
• ویژگی دوم غیرمتمرکز بودن بلاکچین است. فرض کنید یک شرکت اطلاعات را روی 1000 رایانه ذخیره می‌کند. همه‌ی آنها تحت مدیریت شرکت و اصطلاحا در زیر یک سقف هستند. اما در بلاکچین این‌گونه نیست، رایانه‌هایی که به آنها گره یا نود (Node) می‌گویند در موقعیت‌های جغرافیایی مختلف پخش هستند و توسط افرادی مدیریت می‌شوند که همدیگر را نمی‌شناسند.
• در زنجیره‌ی بلوکی هر گره به پرونده‌ی کاملی از داده‌ها (همه‌ی داده‌ها از نخستین روز تاسیس) دسترسی دارد. مثلا برای بیت‌کوین، گره‌ها به همه تراکنش‌های آن دسترسی دارند. اگر گره‌ای بخواهد تقلب و یا دستکاری کند، باقی گره‌ها متوجه می‌شوند و امکان تقلب به صفر می‌رسد.

تمام هدف بلاکچین ثبت و توزیع اطلاعات و جلوگیری از دستکاری آنهاست. مثلا بیت‌کوین براساس یک بلاکچین ساخته شده است و از این تکنولوژی به عنوان ابزاری برای ثبت شفاف تراکنش‌ها استفاده می‌کند.

ارزهای دیجیتال چگونه کار می‌کنند؟

هدف از تاسیس ارزهای دیجیتال، پرداخت امن و شفاف است. الگوریتم‌ها و تکنیک‌های مختلف رمزنگاری از این تراکنش‌ها محافظت می‌کنند. الگوریتم‌هایی مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، کلیدهای عمومی و خصوصی و توابع هش.

همانطور که گفتیم، ویژگی ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز بودن آنهاست. به این معنا که در شبکه بلاکچین تمام تراکنش‌ها باید توسط گره‌ها تایید شود. مانند یک دفتر حسابداری بسیار بزرگ که همه به آن دسترسی دارند. برای هک و دستکاری یک بلاکچین باید بیش از 51 درصد تمام گره‌ها را هک کرد. توجه کنید که این گره‌های در سراسر دنیا پخش هستند و در بلاکچین‌های بزرگ مانند بیت‌کوین یا اتریوم امر تقریبا ناممکن است.

ماین کردن (Mining) یا استخراج ارزهای دیجیتال

استخراج ارز دیجیتال یا ماینینگ (Mining) فرایندی است که در آن ارزهای جدید وارد گردش مالی می‌شوند. استخراج در اصل روشی است که تراکنش‌های جدید توسط شبکه تایید می‌شود. ماینرها تراکنش‌ها را تایید می‌کنند و به آنها اعتبار می‌بخشند. در ازای این کار مقداری ارز دیجیتال به عنوان پاداش دریافت می‌کنند. به این فرایند ماینینگ می‌گویند.

ماین کردن یا استخراج ارز دیجیتال

استخراج ارز دیجیتال با استفاده از سخت‌افزارهای قدرتمندی به نام ماینر (Miner) انجام می‌شود که مسائل بسیارپیچیده‌ی ریاضی را حل می‌کنند. اولین رایانه‌ای که راه حل را پیدا کند، مقداری ارز دیجیتال به عنوان پاداش دریافت خواهد کرد. سرعت و پیچیدگی حل مسائل به سخت‌افزارهای قدرتمندی نیاز دارد. علاوه‌بر‌این، برای خنک نگه‌ داشتن دستگاه‌ها از سیستم‌های تهویه استفاده می‌شود. از این رو ماینینگ با مصرف بالای برق همراه است.

انواع ارز دیجیتال

در یک دسته‌بندی کلی ارزهای دیجیتال به دو دسته‌ی مختلف تقسیم می‌شوند:

بیت‌کوین (Bitcoin)

بیت‌کوین Bitcoin

بی‌جهت نیست که به بیت‌کوین پادشاه ارزهای دیجیتال می‌گویند. بیت‌کوین اولین رمزارز مبتنی بر بلاکچین است و تا به امروز ارزشمندترین و محبوب‌ترین آنهاست. امروزه هزاران ارز دیجیتال با عملکردها و مشخصات مختلف وجود دارد. برخی مشتق شده از بیت‌کوین هستند و برخی نیز رمزارزهایی هستند که از پایه ساخته شده‌اند.

بیتکوین در سال 2009 توسط فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو تاسیس شد. هویت این فرد تا به امروز نامعلوم است. تنها 21 میلیون بیت‌کوین کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ برای استخراج وجود دارد که این امر از تورم و دستکاری جلوگیری می‌کند.

آلت‌کوین (Altcoin)

آلت‌کوین Altcoin

پس از موفقیت چشم‌گیر بیت‌کوین، رقبای تازه‌ای به میدان آمدند. به ارزهای دیجیتال غیر از بیت‌کوین، اصطلاحا آلت‌کوین می‌گویند. هر چند آلت‌کوین‌ها زیادی همچون اتریوم، ترون، کاردانو، لایت‌کوین و… به موفقیت‌های زیادی رسیده‌اند، اما همچنان بیت‌کوین بخش بزرگی از بازار را در اختیار دارد. هدف از توسعه‌ی آلت‌کوین‌ها حل مشکلات بیت‌کوین همچون سرعت پایین تراکنش است. آلت‌کوین‌ها در اصل جایگزین‌های احتمالی بیت‌کوین هستند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

بسیاری تفاوت توکن و کوین را نمی‌دانند و آنها را یکسان فرض می‌کنند. از توکن‌ها برای پرداخت در یک پروژه‌ی خاص استفاده می‌شود. مثلا توکن BAT یک توکن بر مبنای اتریوم است که فقط برای تبلیغات دیجیتالی استفاده می‌شود. با یک مثال موضوع روشن‌تر می‌شود. کوین همانند پول است و با آن همه چیز می‌توانید بخرید. در مقابل توکن‌ها مانند بلیت کنسرت هستند، با بلیت کنسرت شما نمی‌توانید لباس بخرید.

تفاوت دوم کوین و توکن در این است که کوین‌ها شبکه‌ی اختصاصی خود را دارند. در حالی‌ که توکن‌ها روی شبکه‌های از قبل موجود ساخته می‌شوند. توسعه‌ی توکن‌ها ساده‌تر است و بیشتر توکن‌ها بر شبکه‌ی اتریوم (ٍERC) یا بایننس اسمارت چین (BSC) قرار می‌گیرند.

مزایای ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال انتقال وجوه را بی‌واسطه و بدون نیاز به شخص ثالث را فراهم می‌کنند. این تراکنش‌ها بدون نیز به بانک یا موسسات مالی توسط کلیدهای عمومی و خصوصی انجام می‌شود.

در سیستم‌های پرداخت ارز دیجیتال انتقال وجوه با حداقل هزینه انجام می‌شود. برای انتقال وجوه بزرگ نسبت به بانک‌ها و موسسات مالی کارمزد پایین‌تری دارند.

معایب ارز دیجیتال

حریم خصوصی و ماهیت ناشناس رمزارزها یک شمشیر دولبه است. طرفداران ارزهای دیجیتال ناشناس بودن را یک مزیت می‌دانند به‌خصوص در اقتصادهای بسته و سرکوب‌گر. منتقدان نیز معتقدند تراکنش‌های ناشناس بستری مناسب برای پول‌شویی و فرار مالیاتی است.

برخی از ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین ماهیت شفاف‌تری دارند و بلاکچین آنها قابل تجزیه و تحلیل و ردیابی است، اما در برخی دیگر مانند ZCash ردیابی تراکنش‌ها بسیار مشکل است.

آنچه پیش از سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال باید بدانید!

از آنجا که قیمت در بازار ارزهای دیجتال بر اساس عرضه و تقاضا مشخص می‌شود، این بازار بسیار پرنوسان و بی‌ثبات است. مثلا بیت‌کوین در سال 2018 به حدود 18000 دلار رسید اما چند ماه بعد قیمت آن به 7000 دلار سقوط کرد. دقت کنید که بسیاری از ارزها تعداد مشخصی دارند و با توجه به میزان استفاده قیمت می‌تواند بالا و یا پایین برود.

برخی از اقتصاددانان رمزارزها را حباب کوتاه‌مدت و یک سفته‌بازی می‎‌دانند. این نگرانی وجود دارد که ارزهای دیجیتال ریشه در هیچ کالای مادی ندارند و اصطلاحا بدون پشتوانه هستند. با این حال برخی معتقدند هزینه‌ی استخراج آنها و مقدار بالای انرژی مصرف شده، مستقیما با قیمت آنها در ارتباط است و به نوعی پشتوانه‌ی این ارزها محسوب می‌شود.

سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال

همان‌طور که اشاره شد شبکه‌ی بلاکچین ارزهای دیجیتال بسیار امن است، اما سایر جنبه‌های این اکوسیستم از جمله صرافی‌ها و کیف پول‌های ارز دیجیتال، از سرقت و هک در امان نیستید. در تاریخ ارزهای دیجیتال، چندین صرافی آنلاین مورد هک و سرقت‌های بزرگ قرار گرفته‌ است. می‌خواهید در ارزهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کنید اما نمی‌دانید از کجا باید شروع کرد؟ در لینک زیر می‌توانید از ابزارها و امکانات چشم بورس استفاده کنید:

سوالات متداول

ارز دیجیتال یک ارز مجازی برای پرداخت امن است که امنیت آن توسط پروتکل‌های رمزگذاری تضمین می‌شود.

هر سرمایه‌گذار می‌تواند از طریق صرافی‌های ارز دیجیتال مانند کوینکس، کوکوین، پروبیت، اسندکس و… ارزهای دیجیتال را به صورت نقدی بخرد و یا بفروشد.

دو راه معمول وجود دارد. استخراج آنها توسط سیستم‌های پردازشی قدرتمند و خرید و فروش ارزهای دیجیتال و استفاده از نوسانات قیمتی آنها.

بیت‌کوین محبوب‌ترین ارز دیجیتال است و لقب پادشاه ارزهای دیجیتال را دارد. پس از بیت‌کوین آلت‌کوین‌های زیادی وجود دارد مانند اتریوم، کاردانو، لایت‌کوین، ترون، دوج‌کوین و… که تریدرهای زیادی آنها را معامله می‌کنند.

رمزارز چیست؟

تا چند سال پیش کمتر کسی واژه رمز ارز را شنیده بود. اما با به وجود آمدن بیت کوین و شیوه ی نوین انتقال پول، واژه کریپتوکارنسی یا رمز ارز نیز وارد ادبیات نقل و انتقالات مالی شد. اما مفهوم رمز ارز دقیقا به چه چیزی اشاره می کند؟ با رمز ارزها چه کاری می توان انجام داد؟ اصلا چرا باید از رمز ارزها استفاده کرد؟ همه این ها سوالات مهمی هستند که در ذهن مخاطبان بدون پاسخ مانده اند. در این مقاله می خواهیم به تمامی این سوالات پاسخ دهیم. در ادامه همراه نوبیتکس باشید.

سرفصل‌های این آموزش

ارز دیجیتال، پایه رمزارزها

پیش از اینکه با واژه رمزارز آشنا شویم، باید مفهوم ارز دیجیتال را به خوبی درک کنیم. ارز دیجیتال یا ارز مجازی به پولی گفته می شود که فقط به صورت دیجیتال در دسترس کاربران قرار دارد. این ارزها به هیچ وجه ماهیت فیزیکی ندارند. این ارزها بر بستر اینترنت ایجاد شده اند. با ارز دیجیتال می توان مثل پول اقدام به خرید و فروش، سرمایه گذاری یا هر معامله ی مالی دیگری کرد. ارزهای دیجیتال را می توان به دو دسته کنترل شده یا کنترل نشده تقسیم کرد. در ارز دیجیتال کنترل شده، ارز توسط صادر کنندگان و توسعه دهندگان خصوصی توزیع و کنترل می شود. اما در ارز دیجیتال کنترل نشده هیچ کس نمی تواند ارز را به صورت متمرکز تحت کنترل داشته باشد.

رمزارز، پولی که به هیچ وجه نمی توان آن را جعل کرد

رمزارز ترجمه فارسی کلمه کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) است. این کلمه از دو واژه کریپتو (Crypto) به معنی رمزنگاری و کارنسی (Currency) به معنی ارز تشکیل شده است. در فارسی به کریپتو کارنسی، ارز رمز پایه یا ارز رمز نگاری شده هم می گویند. رمز ارز نوعی از ارز دیجیتال است که در ساختار آن از علم رمزنگاری برای امنیت شبکه و معاملات استفاده شده است. به دلایل کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ مختلفی همچون ساختار شبکه و لایه های مختلف امنیتی، امکان جعل رمز ارز تقریبا نزدیک به صفر است. کریپتوکارنسی ها را می توان به دو دسته کوین و توکن تقسیم کرد:

کوین ها ، رمز ارزهایی هستند که از شبکه بلاکچین اختصاصی استفاده می کنند. برای مثال زمانی که اقدام به خرید بیت کوین می کنید، در حقیقت تمام فرآیند نقل و انتقال بر روی شبکه مخصوص این رمز ارز اتفاق می افتد. اما توکن ها، بلاکچین اختصاصی ندارند و از شبکه سایر کوین ها استفاده می کنند. برای مثال توکن های ERC20، رمزارزهایی هستند که توسط اشخاص حقیقی و حقوقی ساخته می شوند و بر روی شبکه اتریوم جا به جا می شوند.

تاریخچه رمز ارز، از جنگ جهانی تا تسخیر بازارهای مالی

اگر بخواهیم نگاهی به تاریخچه شکل گیری رمز ارزها داشته باشیم، باید به جنگ جهانی دوم برگردیم. در جنگ جهانی دوم کشورهای مختلف از علم رمزنگاری برای تبادل اطلاعات بین نیروهای خود استفاده می کردند. چند سال بعد دانشمندی به نام David Chaum ایده رمز ارز را مطرح کرد. البته اوج شکوفایی و شناخت رمزارزها را باید در عرضه و ارائه بیت کوین دانست. چراکه بیت کوینبه عنوان اولین رمزارز شناخته شده است که تمام فرضیات انتقال پول به صورت دیجیتال و بدون هیچ واسطه ای را عملی کرد، بیت کوین اولین ارز دیجیتال که مشکل قابل کپی بودن فایل های دیجیتالی و یا به اصطلاح دابل اسپندینگ را حل کرد.

۴ ویژگی مهم رمز ارزها، پولی که از آینده خبر می دهد

در سال های اخیر استفاده از تراکنش های دیجیتال رشد چشم گیری داشته است. به نظر می رسد در آینده هم، بازار کریپتوکارنسی توجهات بیشتری را نسبت به خود جلب کند. اولین تفاوت رمز ارز با پولی عادی، ماهیت آن است. در رمز ارز ما با تعدادی عدد که یک کد رمزنگاری شده را تشکیل می دهند، سر و کار داریم. این رمز نگاری امنیت انتقال پول را بیشتر می کند. از طرف دیگر رمز ارز هیچ پشتوانه فیزیکی ندارد. البته باید بر این نکته تاکید کنیم که پول های عادی نیز بدون پشتوانه هستند. آنچه که باعث بقای کریپتوکارنسی می شود، اعتماد اعضای شبکه به یکدیگر و همکاری دائمی آن ها است. سومین ویژگی رمز ارزها، بدون واسطه بودن آن ها است. برای نقل و انتقال ارز دیجیتال به هیچ بانکی نیاز نداریم. این مورد خصوصا وقتی که پای امنیت اطلاعات در میان باشد، اهمیت زیادی دارد. چهارمین ویژگی برگشت ناپذیری رمز ارزها است. در حقیقت زمانی که پای واسطه ای هم در میان نباشد، نمی توان ارز انتقال داده شده را بازگرداند.

چرا کریپتوکارنسی ها بین مردم محبوب شده است؟

با توجه به ویژگی های مهم رمز ارزها که در بالا به آن اشاره کردیم، می توان گفت امنیت و سرعت بالای نقل و انتقال پول یکی از اصلی ترین دلایل محبوبیت رمز ارزها بین مردم است. در حقیقت با توجه به ماهیت رمز ارزها هیچ واسطه ای میان تبادلات کاربران وجود ندارد. به این ترتیب کسی نمی تواند پول های یک شخص را تصرف کند. از طرف دیگر به دلیل حذف واسطه ها، هزینه کارمزد نیز به مردم تحمیل نمی شود.

همچنین رمز ارزها از ایجاد تورم جلوگیری می کنند. برای مثال ساختار شبکه بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که تنها ۲۱ میلیون بیت کوین توسط ماینرها تولید خواهد شد، به این معنی که در ادامه همین تعداد محدود در شبکه چرخش خواهند داشت و هیچ بیت کوین جدیدی منتشر نمی شود، دقیقا بر عکس مسئله ای که در چاپ پول باعث ایجاد تورم می شود، گذاشتن محدودیت در تولید رمزارز یکی از مزایای برجسته ی این حوزه به حساب می آید. از طرف دیگر به دلیل دسترسی راحت و بدون واسطه همه افراد می توانند از آن استفاده کنند. این مساله خصوصا دست کسب و کارها و افراد را برای گسترس تجارت شان باز تر می کند.

رمز ارزها چگونه تولید می شوند؟

مبنای وجود و تولید رمزارزها، علم ریاضی و کامیپوتر است. رمزارز ها شامل یک رشته کد هستند که بر روی یک دفتر عمومی ثبت می شوند. این دفتر عمومی همان بلاک چین است. در این دفتر عمومی تمامی سوابق نقل و انتقال تراکنش ها از روز اول وجود دارد. کسانی که موفق به تولید رمزارز شوند، ماینر نام دارند. به فرآیند تولید رمز ارز نیز ماینینگ می گویند. برای تولید رمز ارز نیاز به حل محاسبات بسیار پیچیده و دشوار ریاضی است. در هر بار نقل و انتقال، سابقه تراکنش در شبکه ثبت می شود. البته پای هیچ گونه اطلاعات هویتی در میان نیست اما تمام شبکه می داند که X کوین در شبکه جا به جا شده است.

ماینرها، تاییدکنندگان نقل و انتقال در شبکه

ماینرها برای استخراج رمزارزها-در روش الگوریتم اثبات کار- از سخت افزارهای پیشرفته با پردازشگرهای قوی استفاده می کنند. یکی از وظایف ماینرها تایید نقل و انتقال کوین در شبکه است. در حقیقت تا زمانی که ماینر نقل و انتقال پول را تایید نکند، هیچ کوینی جا به جا نمی شود. ماینرها درخواست مبادله را دریافت می کنند، آن را تایید می کنند و سپس در دفتر کل ثبت می کنند. همه این فرآیند ها نیاز به رمزنگاری دارد. در حقیقت کامیپوترها همیشه بخشی از توان خود را برای انتقال رمز ارزها می گذارند.

از آن جا که ماینرها با تایید و انجام تراکنش ها امنیت شبکه را تامین می کنند، کارمزد تراکنش ها علاوه بر جایزه ی استخراج هر بلوک – به عنوان درآمد و انگیزه ای برای ادامه فعالیت شان- به آن ها تعلق می گیرد.

رمز ارز را در کجا نگهداری می کنند؟

رمز ارزها را در یک کیف دیجیتالی می توان نگهداری کرد. البته این کیف هم صرفا چند عدد است که نشان می دهد شما مالک آن کیف هستید. در یک کیف می توان هر نوع ارز دیجیتالی را نگه داشت. به این ترتیب امکان نقل و انتقال یا خرید کالا نیز با رمز ارزها وجود دارد.

هر ارز دیجیتالی، رمز ارز نیست

در این مقاله سعی کردیم به سوالات مختفی که درباره ماهیت و چیستی رمز ارز وجود دارد، پاسخ دهیم. در انتهای مقاله لازم است بر یک نکته مهم تاکید کنیم. هر ارز دیجیتالی را نمی توان یک رمز ارز به حساب آورد. در حقیقت هر کسی می تواند یک ارز دیجتیال به بازار عرضه کند و آن را کنترل کند. اما ماهیت رمز ارزها در غیر متمرکز بودن آن است. رمز ارزها تحت کنترل هیچ دولت یا سازمانی نیستند و هیچ کس نمی تواند اطلاعات آن را دستکاری کند.

رمزارز یا کریپتوکارنسی چیست؟

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency) یا رمز ارز ، از دو واژه کریپتو به معنی رمزنگاری و کارنسی به معنی ارز تشکیل شده است. پس این واژه را می‌توان ارز رمزنگاری شده نیز نامگذاری کرد. از آن جایی که ارز رمزگذاری شده کمی طولانی است، برای این نوع از پول‌های دیجیتال از واژه رمزارز استفاده می‌کنند.

ارز رمزنگاری شده یا رمزارز (Cryptocurrency) یک ارز دیجیتال یا مجازی است که با استفاده از رمزنگاری، امن می شود. این فرآیند، تقلب در آن را تقریباً غیرممکن می کند. بسیاری از رمزارزهای شبکه های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاکچین هستند.

بلاک چین یک سیستم ثبت اطلاعات و گزارش است. تفاوت آن با سیستم‌های دیگر این است که اطلاعات ذخیره‌شده روی این سیستم، میان همه اعضای یک شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود. با استفاده از رمزنگاری و توزیع داده‌ها، امکان هک، حذف و دستکاری اطلاعات ثبت‌شده، تقریباً از بین می‌رود.

یک ویژگی مشخص رمزارزها که در نتیجه استفاده از بلاکچین ایجاد شده است، این است که توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی شود و این باعث می شود حداقل از لحاظ تئوری در برابر مداخلات یا دستکاری ها مصون باشند، هرچند که از لحاظ عملی این مهم در برخی از آنها محقق نشده است.

تفاوت ارزهای سنتی با رمزارزها

یک سناریو را تصور کنید که در آن می خواهید با ارسال آنلاین پول به حساب دوستتان، هزینه لباسی که برای شما خریده است را تسویه کنید.

برای این کار روش های مختلفی وجود دارد که ممکن است اشتباهاتی در آنها انجام شود، از جمله:

۱. موسسه مالی مانند بانک عامل، یک مشکل فنی داشته باشد، مثلا سیستم هایش خراب باشد یا به درستی کار نکند. پول از حساب شما کم شود و به حساب دوستتان واریز نشود.

۲. حساب شما یا دوستتان هک شده باشد. به عنوان مثال، ممکن است یک DOS یا سرقت هویت رخ داده باشد.

۳. ممکن است در آن روز به اندازه سقف مجاز از کارت برداشت یا خرید اینترنتی کرده باشید و دیگر نتوانید از کارت خود در آن روز استفاده کنید.

یک نکته مشترک در همه ی این ۳ مشکل وجود دارد: بانک.

به دلیل همین مشکلات است که آینده پول رایج فعلی با رمزارزها گره خورده است. حال یک معامله مشابه را با استفاده از رمزارز بین دو نفر تصور کنید. ابتدا سوال می شود که آیا فرد از انجام این معامله اطمینان دارد یا خیر. اگر پاسخ بله باشد، پردازش انجام می شود: سیستم هویت کاربر را تأیید می کند، بررسی می کند که آیا کاربر موجودی لازم برای انجام آن معامله را دارد یا خیر. بعد از انجام این کار، وجه منتقل می شود و پول در حساب گیرنده قرار می گیرد. همه اینها در عرض چند دقیقه اتفاق می افتد.

بنابراین رمزارزها برخی از مشکلات بانکداری مدرن را برطرف می کند: هیچ محدودیتی در وجهی که می توانید منتقل کنید وجود ندارد، حساب های شما قابل هک نیست و نقطه مرکزی مدیریتی نیز وجود ندارد. از سال 2018 بیش از 1600 رمزارز راه اندازی شده است. با در نظر گرفتن پیشرفت ارزهای جدید در حال ارایه به این صنعت، مانند کونوس بیت، این احتمال وجود دارد که فرصت های بیشتری برای آینده وجود داشته باشد و این رمزارزها جایگزین پول فعلی شوند!

مزایای رمزارزها

در این قسمت چند مزیت ارزهای رمزنگاری شده را بررسی می کنیم تا بهتر به تغییراتی که در پول های رایج اعمال خواهد شد پی ببرید.

معاملات آسان

برای انجام معامله با بانک ها، کارگزاران یا واسطه ها، هزینه ها و کارمزدهای زیادی وجود دارد که باید برای هر معامله پرداخت کنید. علاوه بر این، تهیه بسیاری از مدارک، هزینه کارگزاری، حق کمیسیون و موارد دیگر وجود دارد که باید انجام شود.

وقتی از رمز ارز استفاده می کنید، نیاز به واسطه از بین می رود و معامله ها در یک شبکه امن انجام می شود. معاملات شفاف خواهد بود و حسابرسی نیز برای شما آسان تر می شود و دیگر در مورد اینکه به چه کسی چه مبلغی باید بابت چه کاری پرداخت شود سردرگمی وجود نخواهد داشت.

انتقال دارایی

با استفاده از رمزارزها می توان با پرداخت هزینه به فروشنده، مالکیت دارایی ها را به راحتی از یک نام به نام دیگری انتقال داد. همه این مراحل در شبکه بلاکچین اتفاق می افتد و به شما در انجام معاملات راحت و ایمن کمک می کند.

نام مستعار

این مورد یعنی برای استفاده از رمز ارز ها یا خرید آن‌ها لازم نیست حتما اطلاعات شخصی خود را ارائه کنید. شما می‌توانید با یک نام مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمز ارزها بپردازید.

معاملات محرمانه

وقتی برای هر گونه پرداختی از کارت های بانکی استفاده می کنید، تاریخچه تمامی معاملات ثبت می شود و این سابقه برای بانک ها در دسترس خواهد بود.

بهترین قسمت استفاده از ارز رمزنگاری شده این است که هر معامله ای که با گیرنده انجام می دهید کاملا نظیر به نظیر و بدون واسطه است. شما فقط می توانید اطلاعاتی را که می خواهید برای گیرنده افشا کنید، به اشتراک بگذارید، همچنین تاریخچه مالی شما حریم خصوصی کافی خواهد داشت و از هویت شما محافظت می شود.

جهانی

هر کشور ارز مخصوص به خودش را دارد که به آن ارز فیات می‌گویند. انتقال ارزهای فیات در سطح جهانی کار دشواری است. رمز ارز ها را به راحتی می‌توان به سراسر جهان ارسال کرد. ارزهای رمزنگاری ‌شده به ارزهای بدون مرز نیز موسوم‌اند!

حفظ مالکیت

در سیستم بانکی سنتی، وقتی شخص از دنیا می رود، دارایی او به وارث قانونی می رسد و مبلغی نیز بابت مالیات از آن کسر می شود. در شرایط خاصی نیز احتمال بسته شدن کامل حساب وجود دارد. یکی از ویژگی های خوب رمزارزها این است که تنها شما مالک کلیدهای رمزنگاری خصوصی و عمومی خواهید بود و اختیار کامل مدیریت داراییتان با خودتان خواهد بود.

امنیت قوی

وقتی معامله را با رمزارزها انجام می دهید، نمی توانید آن را برگردانید. در این سیستم یک روش رمزگذاری قابل اعتماد برای محافظت در برابر هکرها و دستکاری اطلاعات در کل روند معاملات ارزهای رمزنگاری شده وجود دارد به طوری که هیچ کس نمیتواند معاملات و هرگونه عملیات انجام شده توسط شما را تغییر دهد یا به طور کامل حذف کند.

تمرکززدایی

ویژگی عدم تمرکز باعث می شود که فقط دو طرف معامله درگیر آن باشند، یعنی فرستنده و گیرنده. دیگر لازم نیست با شخص ثالثی سروکار داشته باشید. همچنین هیچ کس نیست که بتواند کارهای شما را کنترل و شنود کند.

این ویژگی مفهوم گسترده ای دارد و مهمترین ویژگی بلاکچین ها به شمار می رود. برای دستیابی کامل به این ویژگی مهم باید مواردی از جمله توزیع درست اعضای شبکه در سراسر دنیا و عدم تمرکز ماینرها و استخرهای ماینینگ در شبکه رعایت شود. نقض این ویژگی مساوی با به خطر افتادن سرمایه کاربران و نابودی شبکه است. نکته ای که باید بدانید این است که برخی رمزارزها از جمله بیت کوین، ترون و چین لینک از معروفترین رمزارزهایی هستند که این ویژگی را به طور کامل نقض کرده اند و سرمایه کاربران خود را در معرض خطر قرار داده اند.

معایب رمزارزها

علاوه بر مزایای ذکر شده، این تکنولوژی معایبی نیز دارد که در این بخش به آن ها می پردازیم.

عدم پشتیبانی توسط دولت ها

همانطور که گفتیم معادلات و تراکنش های رمزارز ها فقط بین دو نفر که فرستنده و گیرنده تراکنش هستند صورت می گیرد و شخص ثالثی در آن دخالتی ندارد. این ویژگی علاوه بر مزایای بسیاری که برای رمز ارزها ایجاد کرده کریپتوکارنسی (رمزارز) چیست؟ است، دارای معایبی نیز می باشد.

ارزهای رمزنگاری شده مانند سپرده های بانکی ایالات متحده توسط دولت بیمه نمی شوند. این بدان معناست که رمز ارزها از همان محافظت پول در حساب بانکی برخوردار نیستند. اگر ارز رمزنگاری شده خود را در کیف پول دیجیتال ارائه شده توسط یک شرکت ذخیره کنید و شرکت از فعالیت خارج شود یا هک شود، دولت ممکن است نتواند قدمی بردارد و به شما کمک کند تا بتوانید پول خود را به عنوان پول ذخیره شده در بانک ها یا موسسه های اعتباری پس بگیرید.

نواسانات قیمت برخی رمزارزها

ارزش برخی ارزهای رمزنگاری شده می تواند لحظه به لحظه تغییر کند. سرمایه گذاری که ممکن است امروز هزاران دلار آمریکا ارزش داشته باشد، ممکن است فردا فقط صدها دلار ارزش داشته باشد. اگر این مقدار کاهش یابد، هیچ تضمینی برای افزایش دوباره آن وجود ندارد.

این نوسانات معمولا در نتیجه فعالیت سرمایه گذاران بزرگ که اصطلاحا نهنگ نامیده می شوند، صورت می گیرد. یکی از پر نوسان ترین رمزارزهای این حوزه بیت کوین است که حتی در طول ۱ روز ۴۰ درصد افت داشته است.

در میان بازار این رمزارزهای پر نوسان، انتخاب رمزارزهای با ثبات تر و با پشتوانه درست، مانند کونوس ایکس بهترین انتخاب برای کاربران خواهد بود و آن ها را از خطر نابودی سرمایه دور نگه می دارد.

سرمایه گذاری در ارز رمزنگاری شده

مانند هر سرمایه گذاری دیگری، قبل از سرمایه گذاری روی ارزهای رمزنگاری شده، از خطرات و نحوه تشخیص کلاهبرداری آگاه شوید. رمزارزها با هدف سرمایه گذاری به وجود نیامد اند، بلکه با هدف ایجاد جایگزینی برای پول های فیزیکی و رایج خلق شده اند. در این بخش برخی مواردی که باید مراقب آنها باشید را ذکر کرده ایم:

سود در بازار رمزارز ها تضمینی نیست

هرکسی که به شما قول بازده یا سود تضمین شده دهد اعم از دوستان شما یا سلبریتی ها، احتمالاً کلاهبردار هستند. این که یک رمزارز مشهور شده یا از تاییدیه های سلبریتی ها برخوردار است، به معنای خوب یا بی خطر بودن آن نیست.

همانطور که این نکته در خصوص سرمایه گذاری های سنتی صدق می کند، برای ارزهای رمزنگاری شده نیز درست است.

همانطور که اخیرا افرادی مانند ایلان ماسک با تشویق مردم به خرید یک رمز ارز خاص، باعث افزایش قیمت یا اصطلاحا پامپ قیمت شدند و پس از کسب سود لازم، اقدام به فروش دارایی خود در سقف قیمت کردند. فروش حجم دارایی افراد ثروتمندی مانند ایلان ماسک در بازار یک رمز ارز موجب سقوط یا دامپ قیمت می شود و کسی که از این فرآیند متضرر می شود، فقط و فقط سرمایه گذاران خرد هستند.

وجود تمرکز در شبکه باعث نابودی آن خواهد شد

همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم، عدم تمرکز مهمترین ویژگی بلاکچین و رمزارز ها است. قبل از انتخاب یک رمز ارز برای سرمایه گذاری از غیر متمرکز بودن آن اطمینان حاصل کنید. معروفترین رمز ارز (بیت کوین) دارای تمرکز بسیار زیادی در کشور چین است. به این معنی که وضعیت بیتکوین، در نتیجه تصمیمات این کشور به راحتی تغییر می کند.

در مقابل آن، کونوس بیت که یک انشعاب یا هارد فورک از بیت کوین است، در جهت رفع این مشکل، با تمهیداتی، ویژگی غیر متمرکز بودن را به طور کامل و شفاف در شبکه بلاکچین خود پیاده سازی کرده است و امنیت کاربران را از این طریق تضمین کرده است.

رمزارزها چگونه تولید می‌شوند؟

رمزارزها یک رشته کد هستند که بر روی بلاک‌چین ثبت می‌شوند. بلاک‌چین سوابق کل تراکنش‌ها را از روز اول ثبت می‌کند و به صورت مداوم به‌روزرسانی می‌شود. به کسانی که موفق به تولید رمزارز می‌شوند، ماینر (miner) و به فرآیند تولید رمز ارز، ماینینگ یا استخراج (mining) گفته می‌شود.

هر بار که ماینرها معادلات پیچیده‌ی ریاضی را حل می‌کنند، یک بلاک به بلاک‌چین در شبکه اضافه می‌شود. استخراج برخی از ارزهای رمزنگاری شده یک فرآیند دشوار است و به دستگاه‌هایی با قدرت محاسباتی بسیار بالا، مصرف برق بالا تجهیزات جانبی دیگر نیاز دارد. اما در مقابل برخی از رمزارزها مانند کونوس بیت هستند که با کامپیوتر های معمولی و خانگی استخراج می شوند و این ویژگی سبب آینده روشن و گسترش استفاده از آن ها در آینده خواهد شد.

یک رمزارز از شبکه‌ای از گره ها تشکیل شده است که هر گره، گذشته و سابقه‌ی همه‌ی معاملات ثبت شده را در خود نگه می‌دارد..

رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟

کلید های خصوصی و عمومی رمزارزها که قابلیت دسترسی به آن ها را فراهم میکند، در کیف پول های دیجیتالی نگهداری می شوند. که این کیف پول ها دارای انواع مختلف از جمله کیف پول های سخت افزاری و نرم افزاری هستند.

ذخیره‌سازی در کیف پول ارز دیجیتال نیز دو نوع است: ذخیره‌سازی سرد و ذخیره‌سازی گرم.

در نوع سرد، ذخیره‌سازی به صورت آفلاین انجام می‌گیرد و در نوع گرم، ذخیره‌سازی به صورت آنلاین است.