اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال

انواع اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

اندیکاتور چیست؟

یکی از مهمترین و اصلی‌ترین ابزارهای تحلیل تکنیکال، اندیکاتورها می‌باشند. با توجه به تجربه مثبت تحلیلگران تکنیکال در استفاده از اندیکاتورها، همواره برخی از آنها مورد توجه عموم تحلیلگران قرار گرفته‌ اند.

اندیکاتور یا شاخص، نمودارهای کمکی در تحلیل تکنیکال هستند که از مواد خام تحلیل تکنیکال یعنی قیمت، زمان و حجم و ترکیب آن با توابع ریاضی ترسیم می‌شوند. در واقع و به طور ساده، اندیکاتورها با استخراج اطلاعاتی از نمودار قیمت و زمان آنها را در توابع ریاضی مشخصی قرار می‌دهند که خروجی این فرایند اطلاعاتی جهت تصمیم گیری در آینده به تحلیلگران ارائه می‌دهد.

در تحلیل و تصمیم‌گیری اولویت با نمودار قیمت می‌باشد و اندیکاتورها صرفا به عنوان نمودارهای کمکی در نظر گرفته می‌شوند.

بهتر است کمی بیشتر در این مورد توضیح دهیم زیرا یکی از مهمترین نکاتی می‌باشد که در استفاده از اندیکاتورها میبایست به آن توجه ویژه‌ای داشته باشیم. خطوط عابر پیاده را در کف خیابان در نظر بگیرید، وقتی به آنها نزدیک می‌شویم از سرعت خود کاسته و یا حتی متوقف می‌شویم. در واقع این خطوط مبنای تصمیم‌گیری ما در حین رانندگی می‌باشند؛ همچنین در کنار خطوط عابر پیاده یک تابلوی راهنمایی و رانندگی نیز قرار گرفته است که اشاره به همین موضوع دارد. ولی اگر خطوط عابر پیاده مبنای تصمیم‌گیری ما هست پس چه لزومی دارد که یک تابلوی راهنمایی و رانندگی نیز در کنار آن قرار بگیرد؟
در برخی از روزها که وضعیت جوی مناسبی حاکم نیست و ممکن است هوا مه آلود باشد و یا سطح جاده به وضوح قابل مشاهده نباشد این تابلو می‌تواند به ما کمک بزرگی کند.

اندیکاتورها نیز مانند مثال فوق مبنای تصمیم‌گیری ما نیستند و صرفا به ما کمک می‌کنند تا در تصمیم‌گیری بهتر عمل کنیم.

انواع اندیکاتورها از حیث سیگنال زمانی

اندیکاتورها از حیث سیگنال زمانی به دو دسته پیشرو و پیرو (تاخیری) تقسیم‌بندی می‌شوند:

1. اندیکاتورهای پیشرو(Leading Or Oscillator): این اندیکاتورها قابلیت حدس زدن تغییر روند را دارند و گاهی اوقات سطوح بازگشتی و سیگنال شکست را زودتر از نمودار قیمت به ما نشان می‌دهند.
2. اندیکاتورهای پیرو یا تاخیری (Lagging Or Trend): این اندیکاتورها از نوع تاخیری هستند و اکثرا روی نمودار قیمت قرار می‌گیرند و با کمی تاخیر نواحی برگشتی را تایید اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال می‌کنند.

چهار دسته اصلی اندیکاتورها

اندیکاتورها به چهار دسته اصلی تقسیم بندی می‌شوند که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند.
سه دسته از آنها در قالب اندیکاتورهای عمومی هستند و یک دسته نیز اندیکاتورهایی می‌باشند که توسط اسطوره بازارهای سرمایه‌گذاری جناب آقای بیل ویلیامز ایجاد شده‌ است.

1. اندیکاتورهای روندی (Trend): این اندیکاتورها از نوع تاخیری هستند و معمولا بر روی نمودار قیمت ایجاد می‌شوند و عموما با میانگین‌گیری از نمودار قیمت اطلاعاتی را برای تحلیل و تصمیم گیری در اختیار تحلیلگر قرار می‌دهند.
2. نوسانگرها (Oscillator): همانطور که از نام آنها پیداست نوسانگر هستند و در محدوده خاصی حرکت می‌کنند. نوسانگرها توانایی بررسی قدرت روند را دارند و در صورتی که ضعفی در روند ایجاد شود اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال تا حدودی در نوسانگرها قابل مشاهده است. از دیگر ویژگی نوسانگرها بررسی هیجانات بازار است و زمانی که خرد جمعی واکنشی به قیمتها نشان دهد، نوسانگرها نیز به این موضوع واکنش نشان می‌دهند و تا حد زیادی به تحلیلگر کمک می‌کنند تا کیفیت تحلیل خود را افزایش دهد.
3. حجم (Volume): دسته ای از اندیکاتورها هستند که حجم معاملات و ارزش آن را مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌دهند. حجم معاملات در تایم فریم های مشخص دارای معانی مهمی برای تحلیلگران محسوب می‌شود که استفاده از این اندیکاتورها در تصمیم گیری آنها تاثیر گذار می‌باشد.
4. بیل ویلیامز (Bill Wiliams): دسته اندیکاتورهای بیل ویلیامز توسط شخص آقای ویلیامز طراحی و توسط دخترشون بهینه سازی شده‌اند. در طراحی این اندیکاتورها از فرمولهای ریاضی، فیبوناچی و اعداد واکنشگرا استفاده شده است.

آشنایی با مفهوم همگرایی و واگرایی

زمانی که نمودار قیمت و اندیکاتور در تغییرات با هم ناهماهنگ رفتار کنند شاهد واگرایی (Divergence) هستیم و در صورتی که نمودار قیمت و اندیکاتورها اتفاق نظر داشته باشند شاهد همگرایی (Convergence) خواهیم بود.

در صورتی که نشانه‌هایی از واگرایی در اندیکاتورها یافت شود بیانگر ضعف در روند میباشد و این موضوع می‌تواند منجر به تغییر روند گردد.
اگر واگرایی در نواحی برگشتی مشاهده گردد می‌تواند احتمال برگشت را افزایش داده و یکی از خبرهای مثبت برای تحلیلگرانی محسوب می‌شود که آن ناحیه برگشتی را شناسایی کرده‌اند.

آشنایی با برخی از اندیکاتورهای پر طرفدار

اندیکاتور مکدی توسط آقای جرالد اپل طراحی شده است که به بررسی قدرت و شتاب روند می‌پردازد. این اندیکاتور شامل دو میانگین متحرک با نامهای خط مکدی و خط سیگنال می‌باشد که تقاطع این دو خط در شرایطی خاص سیگنالهایی برای تحلیلگران صادر می‌کند که می‌تواند مبنای تصمیم‌گیری قرار گیرد.

تجریه نشان داده است که اندیکاتورها در بهبود کیفیت تحلیل تاثیر بسزایی داشته‌اند؛ لذا تصمیم داریم تا در آینده به صورت کامل و با جزئیات بیشتری در مورد هر یک از اندیکاتورها توضیحاتی ارائه دهیم. قطعا بعد از یادگیری نحوه استفاده از اندیکاتورها کیفیت تحلیل شما نسبت به قبل افزایش قابل توجهی خواهد داشت.

آشنایی با اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

شما در هر شغل و حرفه‌ای که مشغول به کار باشید، نیاز به یک سری ابزار خاص دارید تا بتوانید کارتان را بهتر و دقیق‌تر انجام دهید. برای مثال یک پزشک به فشارسنج، اتوسکوپ، گوشی پزشکی و … نیاز دارد و یک معمار هم به تخته رسم و قلم راپید و خط‌کش. حال یک تحلیل‌گر و سرمایه‌گذار در بازار بورس هم به ابزارهایی نیاز دارد تا بتواند تحلیل درستی از حرکات بازار داشته باشد. یکی از این ابزارهای کاربردی، اندیکاتورها هستند. در واقع، اندیکاتورها ابزارهایی در نمودار هستند که از اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال طریق محاسبات ریاضی، اطلاعات بیش‌تری راجع به قیمت در اختیار ما قرار می‌دهند. با استفاده از اندیکاتورها می‌توانیم زمان مناسب برای ورود به پوزیشن در هر سهم را انتخاب نماییم. در ادامه‌ی این مطلب از سایت آموزش و استخدام چراغ به بررسی مفهوم اندیکاتور، انواع اندیکاتور در تحلیل تکنیکال و معرفی اندیکاتورهای پرکاربرد در بورس خواهیم پرداخت.

منظور از اندیکاتور در تحلیل اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال تکنیکال چیست؟

منظور از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

در حقیقت منظور از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال مجموعه‌ای از اطلاعات می‌باشد که با استفاده از فرمول‌های خاصی استنتاج می‌گردند. اطلاعات ورودی که از آن‌ها برای به ‌دست آوردن اندیکاتورها استفاده می‌شود، می‌تواند ترکیبی از قیمت‌های آغازین (Open)،پایانی (Close)،سقف (High) و کف (Low) یک بازه‌ی زمانی باشد. اطلاعات قیمت می‌تواند تنها شامل قیمت آغازین، پایانی، سقف، کف و یا ترکیبی از این‌ها باشد. این اطلاعات در قالب فرمول‌های ساده‌ی ریاضی و بعضاً پیچیده‌ای قرار می‌گیرد. خروجی نهایی به شکل یک گراف نمایش داده خواهد شد. این گراف در واقع روی قیمت‌ها قرار می‌گیرد و یا به صورت یک پنجره‌ی مجزا از قیمت‌ها می‌باشد. این پنجره‌ی مجزا و منحنی‌ای که به شکل دیاگرام در داخل آن قرار دارد، به نام اندیکاتور شناخته می‌شود. تحلیل‌گران با توجه به اتفاقاتی که روی چارت رخ می‌دهد این دیاگرام را تجزیه و تحلیل می‌نمایند و نقاط خرید یا فروش به موقع سهم را تشخیص می‌دهند.

نکته: هیچ‌گاه از اندیکاتورها به تنهایی برای پیش‌بینی بازار استفاده نکنید. این نکته را همواره به یاد داشته باشید که اندیکاتور در تحلیل تکنیکال به‌عنوان یک مکمل می‌باشد. در حقیقت، اندیکاتورها ابزاری هستند که از آن‌ها برای اطمینان خاطر از تحلیل‌هایی که قبلاً روی نمودار انجام داده‌ایم، استفاده می‌شود.

انواع اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

انواع اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

به طور کلی ۴ دسته اندیکاتور در تحلیل تکنیکال وجود دارد که در ادامه آن‌ها را معرفی خواهیم کرد.

۱. اندیکاتور روند (Trend)

این نوع از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال همان‌طور که از نامش پیداست، برای تشخیص روند و یا جهت بازار مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روندها می‌توانند افزایشی، کاهشی و یا خنثی باشند. یک نمونه از اندیکاتورهایی که روند صعودی و نزولی را مشخص می‌کند، شاخص حرکت جهت‌دار است. شاخص رگرسیون خطی، میانگین‌های متحرک و شاخص روند قیمت و حجم، از انواع اندیکاتورهای تِرِند هستند.

۲. اسیلاتورها (Oscillators)

اسیلاتورها، نوع دوم اندیکاتور در تحلیل تکنیکال هستند. امروزه یکی از اشتباهات رایجی که در بخش تحلیل تکنیکال وجود دارد این است که اندیکاتورها و اسیلاتورها را مجزا از هم می‌دانند. در حالی‌که اسیلاتورها از اندیکاتورها جدا نیستند و زیرمجموعه‌ای از آن‌ها به حساب می‌آیند، اما با کاربردی متفاوت‌تر؛ برای اسیلاتورها فرمولی تعیین شده است که معاملات خریدارها و فروشنده را در نظر می‌گیرد و هیجانات آن‌ها را با آن فرمول‌ها محاسبه می‌کند. همچنین، اکثر اسیلاتورها دارای محدوده‌ای هستند که در آن محدوده‌ی موردنظر نوسان می‌کنند. اسیلاتورها خود به دو نوع نواری و مرکزی تقسیم‌بندی می‌شوند. اندیکاتور مک‌دی (MACD) و ROC نمونه‌هایی از یک اسیلاتور مرکزی هستند که بالا و پایین خط صفر نوسان می‌کنند. همچنین، اندیکارتور RSI و اندیکاتور استوکاستیک، دو نمونه از اسیلاتورهای نواری به شمار می‌آیند.

۳. حجم (Volume)

اندیکاتور حجم، نوع سوم اندیکاتور می‌باشد که حجم و ارزش معاملات را آنالیز می‌کند. در نمودارها هر قسمتی که میله‌های بیشتری شکل بگیرد، به معنای افزایش حجم آن قسمت از معامله می‌باشد. برای مثال، افزایش قیمت و کاهش حجم نشانه واگرایی و ضعف روند و برگشت احتمالی قیمت است. در مقابل، در روندهای صعودی افزایش قیمت و افزایش حجم معاملات نشانه‌ی استحکام روند می‌باشد. از جمله ابزارهای مهم در اندیکاتور حجم می‌توان به اندیکاتور حجم تعادلی (OBV)، اندیکاتور جریان سرمایه (MFI) و اندیکاتور تجمع و توزیع، اشاره کرد.

۴. اندیکاتور بیل ویلیامز (Bill wiliams)

بیل ویلیامز، معامله‌گر اسطوره‌ای، خالق چندین اندیکاتور در تحلیل تکنیکال بوده است. به‌دلیل کاربرد خوب این دسته از اندیکاتورها، آن‌ها را به نام خود بیل ویلیامز (Bill wiliams)، نام‌گذاری کرده‌اند. Aligator، معروف‌ترین اندیکاتور این خانواده می‌باشد. البته در این دسته از اندیکاتورها، ۲ اسیلاتور نیز وجود دارد که به صورت روندی و حجمی‌ می‌باشند. لازم به ذکر است که این نوع از اندیکاتور، بیش‌تر در بازارهای مالی خارجی و ارز فارکس کاربرد دارد.

نوع دیگری از تقسیم‌بندی اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

نوع دیگری از تقسیم‌بندی اندیکاتور

انواع اندیکاتور در تحلیل تکنیکال را به گونه‌ای دیگر نیز می‌توان تقسیم‌بندی کرد:

اندیکاتور تأخیری (Laging)، نوع اول از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

بهترین قابلیت این نوع از اندیکاتور در روندهای بلندمدت می‌باشد. اما در روندهای کوتاه‌مدت، این اندیکاتورها برای تغییرات قیمت اخطاری نمی‌دهند و صرفاً به ما نشان می‌دهند که قیمت در روند صعودی قرار دارد یا نزولی. اندیکاتورهای دنباله‌رو یا اندیکاتورهای پیروی روند، روند اخطارهای خریدوفروش را دیر صادر می‌کنند، اما با توجه نداشتن به تغییر جهت‌های مقطعی و کوتاه‌مدت ریسک معامله‌گر را کمتر می‌کنند و او را در سمتی که بازار قرار دارد، نگاه خواهند داشت. اندیکاتور MACD یک نوع از اندیکاتور تأخیری است.

اندیکاتور پیشرو (Leading)، نوع دوم از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

این نوع از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال برای پیش‌بینی سریع‌تر نرخ‌ها و تغییر جهت‌هایی که بعداً انجام خواهد استفاده می‌شود. اساساً وظیفه اندازه‌گیری میزان خرید و فروش‌های هیجانی مثل یک جفت ارز، از وظایف اصلی اندیکاتورهای پیشرو می‌باشد. فرض کنید، یک جفت ارز در این مناطق قصد تغییر در مسیر حرکتی خود را دارند. بهره‌گیری از اندیکاتورهای پیشرو می‌تواند این تغییر جهت را به تحلیل‌گران، هشدار دهد. اندیکاتور شاخص قدرت نسبی نوعی از اندیکاتورهای پیشرو می‌باشد.

پرکاربردترین و معروف‌ترین نمونه‌های اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

نمونه‌های اندیکاتور

در حالت کلی تعداد زیادی اندیکاتور در تحلیل تکنیکال وجود دارد. تحلیل‌گران و تریدرها به جهت صرفه‌جویی در زمان و ساخت استراتژی‌های کارآمد و مفید، تعدادی از اندیکاتورهای مهم را برای خود گلچین می‌کنند. و از مهم‌ترین آن‌ها استفاده می‌کنند. در ادامه به معرفی و توضیح مختصر برخی از مهمترین و پرکاربردترین اندیکاتورهای بورسی می‌پردازیم.

اندیکاتور استوکاستیک (Stochastics)

این نوع از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال سرعت حرکت قیمت را به ما نشان می‌دهد. اندیکاتور استوکاستیک (Stochastics)، یک اندیکاتور محدوده‌ای و بازگشتی می‌باشد. گسترش این اندیکاتور حاکی از‌ قدرت قیمت است. هرچقدر که این اندیکاتور محدودتر و باریک‌تر باشد، شاهد کاهش حرکت بیشتری خواهیم بود.

اندیکاتور شاخص قدرت نسبی (RSI)

با استفاده از این نوع اندیکاتور در تحلیل تکنیکال می‌توان قدرت روند و میزان بیش خریدی یا بیش فروشی یک سهم را تشخیص داد. در واقع با استفاده از این اندیکاتور متوجه خواهیم شد که فروشندگان قوی‌تر هستند و یا خریدارن.

اندیکاتور مک‌دی (MACD)

اندیکاتور مک‌دی، نوع دیگری از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال می‌باشد اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال که به تعقیب روند و مقدار حرکت را نشان می‌دهد. پایین بودن این اندیکاتور به معنای روندی نزولی و قوی می‌باشد. در مقابل، بالا بودن آن یک روند صعودی و قوی را به ما نشان می‌دهد. خطوط متقاطع این اندیکاتور سیگنال محل خرید و فروش را ارسال می‌نمایند. زمانی‌که اندیکاتور ADX سیگنال سناریوی روند را صادر نماید، می‌توان از این اندیکاتور استفاده کرد. اندیکاتور MACD به‌منظور حصول اطمینان برای برای ورود و خروج از معامله و همچنین شناسایی روند و برگشت روند، فیلتر خوبی به حساب می‌آید.

اندیکاتور میانگین متحرک

به این نوع از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال مووینگ اوریج نیز گفته می‌شود که میانگینی از داده‌های بازار در یک بازه‌ی زمانی مشخص می‌باشد. اندیکاتور میانگین متحرک، در اصل روند تغییرات قیمتی یک سهم در بازه‌های زمانی بلند مدت را نشان می‌دهد. ضمناً با توجه به درجه‌ی شیب در این اندیکاتور، می‌توان به افت قیمت سهم و یا سرعت رشد آن پی برد.

اندیکاتور باند بولینگر

باند بولینگر هم یک نوع مهم از اندیکاتور در تحلیل تکنیکال می‌باشد. این اندیکاتور، علاوه بر محاسبه‌ی حرکت قیمت سهام، مرز نسبی از سقف و کف قیمت را نیز فراهم می‌کند. باند بولینگر یکی از اندیکاتورهای روندنما است که برای سنجش نوسانات از آن استفاده می‌شود. عرض این اندیکاتور، نوسان موجود را به تحلیل‌گران نشان می‌دهد. اگر قیمت بیش از اندازه افزایش یابد و در باند بیرونی قرار گیرد، به معنای روند قوی می‌باشد و می‌تواند سیگنال برگشتی را صادر نماید. میانگین متحرک ساده، باند بالایی و باند پایینی، سه قسمت اصلی در این اندیکاتور می‌باشند.

کاربرد اندیکاتور در تحلیل تکنیکال

کاربرد اندیکاتور

همان‌طور که بارها در دوره های آموزش آنلاین بورس گفته‌ایم، تاریخ در بورس همواره تکرار می‌شود. بنابراین با توجه به تکرار الگوهای مختلف، گاهی می‌توان با استفاده از اندیکاتورها در تحلیل تکنیکال به‌عنوان یک مکمل (نه به تنهایی) برای پیش‌بینی رفتار سهم یا بازار در آینده‌ی نزدیک استفاده کرد. همچنین اندیکاتورها در پاره‌ای از اوقات قادر هستند تا هشدارهای مناسبی را به معامله‌گران اعلام نمایند. این هشدارها، معمولاً در زمان تغییر جهت روند بازار به کار خواهند آمد. علاوه بر این‌ها اندیکاتورها در کنار سایر ابزارهای تکنیکال، می‌توانند تایید مناسبی برای تداوم روند حرکتی بازار به شمار بیایند. در اغلب موارد تریدرهای کوتاه‌مدت یا همان نوسان‌گیران با استفاده از اندیکاتورها، توانسته‌اند سودهای مناسبی برای خودشان در بورس ذخیره نمایند.

سخن آخر

در این مقاله از سامانه آموزش چراغ ، راجع به اندیکاتورها در تحلیل تکنیکال و انواع مختلف آن‌ها صحبت کردیم. به یاد داشته باشید که اندیکاتورها ابزار مناسبی برای پیش‌بینی نیستند و معمولاً چیزی را در بازارهای مالی برای شما پیش‌بینی نخواهند کرد! دلیل آن هم این است که اندیکاتورها گذشته‌نگر هستند، نه آینده‌نگر. اندیکاتورها به معامله‌گران کمک می‌کنند تا گذشته‌ی سهم را در یک شکل شماتیک بررسی کنند و آنگاه دست به خرید یا فروش سهامشان بزنند. بنابراین از این شاخص‌های جذاب، تنها برای تایید گرفتن در معاملات خود استفاده نمایید. برای اطلاعات بیشتر دوره آموزش تحلیل تکنیکال مقدماتی را مشاهده نمایید. چراغ به‌عنوان نسل جدیدی از پلتفرم‌های آموزش و استخدام با بیان نکات مهم و کاربردی در بورس به شما کمک می‌کند تا برای سرمایه‌گذاری در بورس و دیگر بازارهای مالی، به بهترین شکل ممکن عمل نمایید.

معرفی اندیکاتورها و انواع دسته بندی اندیکاتور ها

به زبان ساده برای تحلیل قیمت ها در معاملات از انواع اندیکاتورهای تکنیکال استفاده می شود. بعضی از این اندیکاتورها مانند RSI ، Stochastic، میانگین متحرک بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. انواع دیگری از اندیکاتورها هم وجود دارند که شاید تابحال نام آنها را نشنیده باشید.

یادگیری هر یک از این اندیکاتورها و کار با آنها به صورت ترکیبی می تواند شما را به یک استراتژی مناسب معامله که قابلیت یافتن فرصت های محتمل تر دارد هدایت کند.

برای اینکه بدانید هر اندیکاتور چگونه عمل می کند و چه اطلاعاتی را منتقل می کند به تقسیم بندی آنها در ۵ دسته کلی زیر می پردازیم:

آنچه در این مقاله میخوانید :

اندیکاتورهای روندی

یافتن روند قیمت با نگاه کردن به قیمت در زمان های مختلف امکان پذیر است اما اندیکاتورهای مختلفی برای نشان دادن روند فعلی قیمت وجود دارند. میانگین متحرک ساده ، مکدی و ایچیموکو موارد پرکاربردتری هستند که اغلب معامله گران از آن استفاده می کنند. اندیکاتورهای دیگری از جمله Super Trend، cciو Parabolic SAR هم در این گروه جای دارند.

این اندیکاتورهای روندی به شما در معامله در مسیر روند زمینه ای که همیشه سودده ترین استراتژی است کمک می کند. همچنین این اندیکاتورها تغییر در روند را نشان می دهند و این به شما امکان می دهد که در موقعیت مناسب در شروع یک روند وارد شوید.

اندیکاتورهای مومنتوم

قیمت یک دارایی معمولا به مدت زیادی نزولی یا صعودی می ماند. برای درک قدرت یک روند خاص از این دسته از اندیکاتورها استفاده می شود.

از جمله این اندیکاتورها می توان به RSI، Stochastics و MFI و باند بولینگر اشاره کرد. در این اندیکاتورها با تغییر قیمت، نوسان بین اشباع خرید و اشباع فروش رخ می دهد. اگرچه نمی توان صد درصد به آنها تکیه کرد اما معمولا نشانگر این هستند که احتمال برعکس شدن روند به محض ورود به محدوده اشباع خرید یا اشباع فروش وجود دارد.

اندیکاتورهای حجمی

در بازار سرمایه، حجم یا حجم معاملات، مقدار کل یک ارزدیجیتال است که در طی یک دوره معین معامله می‌شود.
در زمینه معاملهٔ یک سهم واحد در ارزدیجیتال، حجم معمولاً به عنوان تعداد سهام گزارش شده‌ای است که در یک روز معین تغییر کرده و معمولاً هنگامی افزایش می‌یابد که قیمت یک سهم در حال تغییر است.
اخبار مربوط به وضعیت ارزدیجیتال ، مثبت یا منفی، معمولاً به افزایش موقت در حجم معاملات سهام آن ارز منجر می‌شود.

شاخص‌های حجم را بیشتر معامله‌گران استفاده می‌کنند، زیرا یافتن داده‌های حجمی برای جفت ارزهای فردی دشوار است. علاوه بر اندیکاتور حجم، شاخص‌های دیگری برای حجم نیز وجود دارند که می‌توانید از آنها استفاده کنید، مانند اندیکاتورهای Chaikin Money Flow و On Balance Volume

بنابراین اگر می‌خواهید به حجم یک ارز خاص نگاه کنید، باید از اندیکاتور های حجمی استفاده نموده و یک پلت فرم نموداری پیدا کنید که این داده‌ها را منتشر کند، و دارای اندیکاتورهایی بر اساس این داده‌ها باشد.

اندیکاتورهای نوسانی

گاهی قیمت یک ارز به شدت بی‌ثبات بوده و به سمت بالا و پایین می‌رود، و زمان‌های آرامتری وجود خواهد داشت که قیمت به سختی در حال حرکت است و در یک محدوده باریک معاملات گیر کرده است.
استفاده از یکی از اندیکاتورهای نوسانی بسیار مفید است زیرا این موارد نشانگر خوبی از نوسانات در هر لحظه خواهند بود. شاخص‌های Envelope و Average True Range دو تا از بهترین اندیکاتورهایی هستند که می‌توانید برای این منظور استفاده کنید.

سایر اندیکاتورها

بهترین اندیکاتور کدام است؟

هر معامله‌گر مجموعه اندیکاتورهای مورد علاقه خود را دارد، اما اگر می‌خواهید یک دید واقعی از بازار داشته باشید و بخواهید تعداد زیادی از مجموعه‌های با احتمال زیاد را پیدا کنید، همیشه ایده خوبی است که حداقل از چند اندیکاتور به صورت ترکیبی استفاده کنید.
مسلماً یافتن یک اندیکاتور کامل و بی خطا دشوار است، اما مطمئناً باید حداقل یک شاخص روند، حرکت و نوسانات موجود در نمودارهای خود را داشته باشید زیرا این امر دستیابی به یک استراتژی برنده را بسیار ساده تر می‌کند.

تفاوت اندیکاتورهای متقدم و متاخر در تحلیل تکنیکال

اندیکاتورها کاربرد گسترده ای در تحلیل تکنیکل دارند و به طور کلی، آن ها را می توان به 2 دسته اندیکاتورهای متقدم و متاخر تقسیم کرد. اندیکاتور متقدم، سیگنال خرید یا فروش را قبل از شکل گیری یک روند به ما می دهد و در طرف مقابل، اندیکاتورهای متاخر، سیگنال خود را پس از شکل گیری روند به ما می دهند و در یک دسته بندی دیگر می توان گفت که در تحلیل تکنیکال از دو دسته اندیکاتور استفاده می شود: اسیلاتورها و اندیکاتورهای اندازه حرکت؛ اسیلاتورها از نوع اندیکاتور متقدم و اندیکاتورهای اندازه حرکت، متاخر هستند. برای به دست آوردن یک تحلیل مناسب و اصولی، باید اندیکاتورها و کار با آن ها را به خوبی بشناسید و در هر بازاری که معامله می کنید، باید بررسی کنید چه اندیکاتوری سیگنال های بهتری از روند می دهد. در این مقاله به دنبال معرفی تفاوت اندیکاتورهای متقدم و متاخر هستیم؛ بنابراین اگر شما نیز به دنبال دریافت سیگنال های خرید و فروش مناسب از اندیکاتورها هستید، ما را تا پایان مقاله همراهی کنید.

اندیکاتور چیست؟

اولین سوالی که پیش می آید، این است که اندیکاتور چیست و چه کاربردی دارد؟ برای پاسخ به این سوال، بایستی به این نکته اشاره کرد که تحلیل تکنیکال، یکی از مهترین ابزارهای افراد در بازار سرمایه می باشد. اگرچه تحلیل تکنیکال، جزییات و نکات خاص خود را دارد، اما با یادگرفتن صحیح و کاربردی آن، سودهای شیرین برای شما به ارمغان می آورد. معامله گران حرفه ای، کار با اندیکاتورها را به خوبی یاد گرفته اند و مفهوم هر کدام را می دانند. در واقع، اندیکاتورها ابزارهایی هستند که با استفاده از فرمول های ریاضی طراحی شده اند و به تحلیلگران در تحلیل تکنیکال کمک می کنند و در صورت تحلیل درست، سیگنال های ورود و خروج و روند بازار را به تحلیلگر ارائه می دهند.

کاربرد اندیکاتور

مهم ترین وظیفه اندیکاتورها، مشخص کردن نقطه خرید و فروش است و در صورتی که با بررسی شرایط، قصد خرید یا فروش سهمی را داشته باشید، با استفاده از اندیکاتورها، پیدا کردن نقطه ورود و خروج بسیار راحت خواهد شد. اندیکاتورها ضامن موفقیت صددرصدی معاملات شما نیستند ولی به ارزیابی بهتر تحلیلگران و بررسی بازار کمک می کنند. همانطور که گفته شد، اندیکاتورها ابزاری برای تحلیل هستند و استفاده از آن در کنار مواردی همچون تابلوخوانی، تحلیل بنیادی و. اهمیت دارد. به طورکلی، کاربرد اندیکاتورها را می توان شامل موارد زیر دانست:

• شناسایی سیگنال های خرید و فروش
• ارزیابی بازار
• آزمایش صحت پیش بینی ها
• تشخیص روند فعلی
• تشخیص روند آینده

اندیکاتورهای متقدم و متاخر

اندیکاتورهای پیشرو (متقدم) و اندیکاتورهای متاخر، دو نوع اندیکاتور مورد استفاده در تحلیل تکنیکال هستند. البته نوع دیگری از اندیکاتور با نام اندیکاتور تصادفی نیز وجود دارد که به اندازه دو مورد قبلی معروف نیست.

اندیکاتور متقدم

اندیکاتورهای متقدم یا پیشرو، اطلاعاتی در مورد روند قیمتی در آینده به ما می دهند و این اندیکاتورها درصد ریسک بالا و همچنین سود و زیان زیادی خواهند داشت. از اندیکاتورهای متقدم، بیشتر برای تحلیل کوتاه مدت و میان مدت استفاده می شود. شاخص های متقدم برای ما مشخص می کنند وضعیت یک سهم در آینده نزدیک چگونه خواهد بود و فرصت های سرمایه گذاری را به ما نشان می دهند.

اندیکاتورهای متقدم با پیش بینی قیمت سهم، منجر به سوددهی در آینده می شوند و علت نامگذاری اندیکاتورهای متقدم، جلوتر بودن آن ها از قیمت های بازار است و با داشتن تحلیل های درست و استفاده مناسب از اندیکاتورهای متقدم، تغییر روند بازار قبل از رخ دادن، توسط اندیکاتور متقدم نشان داده خواهد شد. لازم به ذکر است که اکثر سرمایه گذاران تصور می کنند که بهترین نوع اندیکاتور، اندیکاتورهای متقدم هستند، اما با در نظر داشتن ریسک بالای آن ها، می توان این تصور را نقض کرد و بایستی خاطر نشان کرد که استفاده درست از هر نوع اندیکاتور، می تواند بهترین نتیجه را برای شما به ارمغان بیاورد.

اندیکاتور متاخر

تعریف اندیکاتور متاخر به اینصورت است: هر اندیکاتوری که برای ما روند قیمتی فعلی را شناسایی کند، در دسته اندیکاتورهای متاخر قرار می گیرد. اندیکاتورهای متاخر معمولا استفاده زیادی برای روندهای بلندمدت دارند و طرز کار آن ها نسبت به اندیکاتورهای متقدم، متفاوت است و با استفاده از داده های گذشته قیمت سهام، کار می کنند. اندیکاتورهای متاخر، روند موجود قیمت سهم را شناسایی می کنند و سیگنال های ارائه شده توسط اندیکاتورهای متاخر، فقط توسط خودشان قابل شناسایی هستند و تحلیل بازار را نسبت به اتفاقاتی که قبلا رخ داده است، انجام می دهند.

به طور خلاصه، تفاوت اندیکاتورهای متقدم و متاخر اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال به این شکل است که اندیکاتور متاخر برخلاف متقدم، سیگنال ها را پس از یک فاصله زمانی به ما می دهد، اما اندیکاتورهای متقدم، پیش از رخداد یک روند، به ما سیگنال می دهند.

مهم ترین و محبوب ترین اندیکاتورهای متقدم و متاخر کدامند؟

در حال حاضر، اندیکاتورهای متقدم و متاخر بسیار زیادی برای تحلیل تکنیکال وجود دارند؛ اما برخی از آن ها در بین فعالان بازارهای مالی، محبوبیت و کاربرد بیشتری دارند که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم.

محبوب ترین اندیکاتورهای پیشرو یا متقدم:

محبو‌ب‌ترین اندیکاتورهای متاخر

• اندیکاتور میانگین متحرک
• اندیکاتور MACD

نکات مهم در استفاده از اندیکاتورها

نکته مهمی که در خصوص اندیکاتورهای متقدم و متاخر باید به آن اشاره کنیم، این است که هرگز با بررسی یک اندیکاتور، نتیجه گیری نکنید و از سوی دیگر نیز، استفاده بیش از حد از اندیکاتورهای مختلف ممکن است شما را سردرگم کند. در ابتدا، بهترین اندیکاتورهایی که سیگنال های مناسب به شما می دهند را شناسایی کرده و تمرکز خود را بر روی آن ها بگذارید. با توجه به استراتژی هر شخص، اندیکاتورهای متنوعی نیز پاسخگوی نیاز آن ها خواهد بود.

• اندیکاتورها به شما در تحلیل تکنیکال کمک می کنند، پس توجه داشته باشید که به تنهایی براساس آمار اندیکاتورها تصمیم گیری نکنید.
• به استراتژی معاملاتی خود حتی در استفاده از اندیکاتورها نیز پایبند باشید و بهترین اندیکاتور مربوط به استراتژی خود را پیدا کنید.
• گاهی اوقات، اطلاعات متناقض روبروی شما قرار می گیرد. به عنوان مثال، فرض کنید که در تحلیل روند یک سهم خاص، سیگنال فروش دریافت کرده اید ولی اندیکاتور به شما سیگنال خرید می دهد. در این شرایط باید با استفاده از اندیکاتورهای دیگر یا بازه های زمانی متفاوت تر، تحلیل خود را دقیق تر انجام دهید.

جمع بندی

اندیکاتورها برای تحلیلگران از مهمترین ابزارها به شمار می روند و این ابزارها سیگنال های خرید و فروش به سرمایه گذار داده اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال و انجام معاملات آن ها را آسان تر می کنند؛ چرا که زمان زیادی صرف می شود تا یک سرمایه گذار، قصد خرید یا فروش یک سهم را پیدا کند و پس از آن، با کمک اندیکاتورها می تواند به سرعت، سیگنال ورود و خروج خود را دریافت کند. اندیکاتورها را می توان به 2 دسته اندیکاتورهای متقدم و متاخر تقسیم کرد. اندیکاتورهای متقدم با بررسی اطلاعات کوتاه مدت، روند کوتاه مدت و میان مدت آینده را برای ما مشخص می کنند.

به طور خلاصه تر، اندیکاتورهای متقدم، تحلیل خود را از آینده بازار یا سهام مورد نظر ارائه می کنند. در طرف مقابل، اندیکاتورهای متاخر، با بررسی داده های گذشته، روند فعلی را برای ما مشخص می کنند. در واقع، تفاوت اندیکاتورهای متقدم و متاخر در اینجاست که اندیکاتورهای متقدم از بازار جلوترند اما اندیکاتورهای متاخر عقب تر از بازار سیگنال می دهند. با تسلط بر اندیکاتورها و نحوه استفاده از آن ها، به یک معامله گر حرفه ای تبدیل خواهد شد که روندهای بازار را به خوبی رصد می کند.

اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال و انواع آن‌ها

اندیکاتورهای تحلیل تکنیکال و انواع آن‌ها

در بین اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال بسیاری از افراد که مدعی استفاده از تحلیل تکنیکال برای معاملات خود در بازار سرمایه هستند، بررسی یک یا چند اندیکاتور به روش‌های مختلف برای انجام تحلیل و یا دریافت سیگنال ورود و خروج بسیار مرسوم است. به دلیل فراوانی مدل‌های اندیکاتورهای طراحی شده و همچنین نبود اطلاعات کافی در زمینه نحوه استفاده از آن‌ها و به طور کلی اندیکاتورها، در بسیاری از مواقع کاربران در معاملات خود دچار اشتباه شده که در نهایت به ضرر منجر می‌شود.

کلمات کلیدی:

سرمایه‌گذاری، معامله، تحلیل، تحلیل تکنیکال، اندیکاتور.

Keywords:

Investing, Trading, Analysis, Technical Analysis, Indicator.

اندیکاتور تکنیکال چیست؟

اندیکاتورهای تکنیکال، سیگنال‌های ابتکاری یا بر مبنای الگویی خاص هستند که توسط قیمت، حجم و یا بازدهی یک دارایی خاص یا قرارداد تولید می‌شوند. این اندیکاتورها توسط معامله‌گرانی که از تحلیل تکنیکال پیروی می‌کنند استفاده می‌شوند.

با بررسی داده‌های پیشین، تحلیل‌گران تکنیکال با استفاده از اندیکاتورها اقدام به پیش‌بینی حرکات قیمت در آینده می‌کنند. از اندیکاتورهای تکنیکال محبوب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اندیکاتور آر اس آی (شاخض قدرت نسبی) یا Relative Strength Index (RSI)
• اندیکاتور ام اف آی (شاخص جریان نقدینگی) یا Money Flow Index (MFI)
• اندیکاتور استوکاستیک ها (Stochastics)
• مَکدی Moving Average Convergence Divergence (MACD)
• و باندهای بولینگر (Bollinger Bands)

نحوه کارکرد اندیکاتورهای تکنیکال

تحلیل تکنیکال یک روش معاملاتی برای ارزیابی سرمایه‌گذاری و شناسایی فرصت‌های معاملاتی با بررسی روندهای آماری حاصل از فعالیت‌های معاملاتی همانند حرکات قیمت و حجم می‌باشد. برخلاف تحلیل بنیادین که به ارزیابی ارزش ذاتی یک دارایی بر مبنای داده‌های مالی یا اقتصادی می‌پردازد، تحلیل تکنیکال بر الگوهای حرکات قیمتی، سیگنال‌های معاملاتی و سایر ابزارهای نمودارخوانی تحلیلی دیگر برای ارزیابی قدرت یا ضعف یک دارایی تمرکز می‌کند.

اندیکاتورهای تکنیکال، که تحت عنوان “تکنیکال‌ها” نیز شناخته می‌شوند، بر داده‌های تاریخی معاملاتی نظیر قیمت، حجم و بازدهی به جای پارامترهای بنیادین یک کسب و کار، نظیر سود کلی، درآمد یا حاشیه سود، متمرکز شده است. اندیکاتورهای تکنیکال عمدتاً توسط معامله‌گران فعال استفاده می‌شود، زیرا طراحی شده‌اند تا به بررسی حرکات کوتاه‌مدت قیمت بپردازند، ولی سرمایه‌گذاران بلندمدت نیز می‌توانند از آن‌ها برای شناسایی نقاط ورود و خروج استفاده کنند.

انواع اندیکاتورها

به طور پایه دو نوع اندیکاتور تکنیکال وجود دارد:

۱- پوشش‌ها (Overlays)

اندیکاتورهای تکنیکالی هستند که دامنه یکسانی با قیمت‌ها داشته و بر روی نمودار قیمتی رسم می‌شوند. مثال این مدل اندیکاتورها میانگین‌های متحرک و باندهای بولینگر هستند.

۲- نوسانگرها (Oscillators)

اندیکاتورهای تکنیکالی هستند که بین یک مینیمم و ماکزیمم محلی نوسان می‌کنند که در بالا یا پایین نمودار قیمت رسم می‌شود. مثال این اندیکاتورها شامل اسیلاتور Stochastic، MACD و RSI می‌باشد.

معامله‌گران معمولاً از اندیکاتورهای تکنیکال زیادی در زمان تحلیل یک دارایی استفاده می‌کنند. با وجود هزاران گزینه مختلف، معامله‌گران باید اندیکاتورهایی را که بهترین جواب‌دهی را برایشان داشته انتخاب کرده و با نحوه کارکردشان آشنا شوند. آن‌ها همچنین ممکن است اندیکاتورهای تکنیکال را با فرم‌های قضاوتی دیگری از تحلیل تکنیکال، همانند مشاهده الگوهای قیمتی ترکیب کرده تا به ایده‌های معاملاتی برسند. اندیکاتورهای تکنیکال، با توجه به طبیعت کمی که دارند، همچنین می‌توانند در سیستم‌های معاملاتی اتوماتیک قرار داده شوند.

نکته: توجه به این نکته ضروری است که اندیکاتورها تنها گواهی اضافه بر اصل تحلیل تکنیکال می‌باشند و استفاده تنها از آن‌ها به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

استراتژی‌های معاملاتی بدوی

اکثر معامله‌گران تازه‌کار در زمان ساخت اولین صفحه معاملاتی خود از سایرین تقلید می‌کنند. آن‌ها شروع به اضافه کردن دسته‌ای از اندیکاتورهای از پیش تنظیم شده و جا دادن بیشترین میزان ممکن از آن‌ها زیر نمودار قیمت دارایی مورد علاقه خود می‌کنند. این روش “هرچه بیشتر، بهتر” مانع تولید سیگنال می‌شود، زیرا در یک زمان از زوایای بسیار زیادی به بازار نگاه می‌کند و کاملاً برعکس هدف اصلی اندیکاتورها می‌باشد. هدف اصلی اندیکاتورها که ساده‌سازی تحلیل است زمانی بهترین جوابدهی را دارد که هر اندیکاتور به تنهایی بررسی شود. با این کار نویز را حذف کرده و خروجی قابل استفاده‌ای در رابطه با روند، توان حرکتی و زمان‌بندی ارائه می‌دهد.

در عوض، بهتر است اطلاعات مدنظر در طول روز، هفته یا ماه براساس نوع دسته‌بندی شود. در حقیقت، تقریباً همه اندیکاتورهای تکنیکال به ۵ دسته تحقیقی طبقه‌بندی می‌شوند. هر طبقه‌بندی می‌تواند در ادامه به دو دسته پیشرو (Leading) و پیرو (Lagging) دسته‌بندی شود. اندیکاتورهای پیشرو اقدام به پیش‌بینی مسیر قیمت می‌کند. در حالی که اندیکاتورهای پیرو گزارش‌های تاریخی از شروط پیش‌زمینه که منجر به رسیدن قیمت به مقدار فعلی شد را ارایه می‌دهند.

تقسیم بندی پنچ‌گانه اندیکاتورها

1. اندیکاتورهای روندی (پیرو) (Trend Indicators (Lagging)) حرکت بازار در طول زمان به سمت بالا، پایین یا خنثی را بررسی می‌کند.
2. اندیکاتورهای برگشت متوسط (پیرو) (Mean Reversion Indicators (Lagging)) به اندازه‌گیری میزان کشش یک سوئینگ قیمتی (نوسان قیمتی) قبل از فعال شدن یک موج اصلاحی توسط یک ضدجنبش می‌پردازد.
3. اندیکاتورهای قدرت نسبی (پیشرو) (Relative Strength Indicators (Leading)) به اندازه‌گیری نوسانات در فشار خرید و فروش می‌پردازد.
4. اندیکاتورهای تکانه (پیشرو) (Momentum Indicators (Leading)) سرعت تغییر قیمت در طول زمان را ارزیابی می‌کند.
5. اندیکاتورهای حجم (پیشرو یا پیرو) (Volume Indicators (Leading or Lagging)) به شمارش و جمع‌آوری معاملات و بررسی کمی کنترل گاوها و خرس‌ها می‌پردازد.

سوال ایجاد شده این است که یک فرد تازه‌کار چگونه می‌تواند چیدمان درست را در ابتدای کار انتخاب کرده و از ماه‌ها سیگنال‌گیری بی‌فایده جلوگیری کند؟ بهترین رویکرد در اکثر موارد شروع با محبوب‌ترین اعداد و تنظیم هر اندیکاتور به صورت جداگانه و بررسی مفید یا مضربودن خروجی کار برای عملکرد فرد می‌باشد. با استفاده از این روش، می‌توان به سرعت نسبت به سطح فرد نیازهای خاص را برآورده کرد.

حال با توجه به تقسیم‌بندی پنج‌گانه اندیکاتورها با توجه به زاویه بررسی فعالیت بازار (Market Action) به شناسایی بهترین اندیکاتور در هر طبقه‌بندی برای معامله‌گران تازه‌کار می‌پردازیم:

۱- اندیکاتورهای روندی

میانگین متحرک نمایی ۵۰ و ۲۰۰ روزه (50- & 200-day Exponential Moving Averages (EMAs)):

با دو اندیکاتور پوششی که بر روی نمودار قیمت روزانه، هفتگی یا درون روزی قرار می‌گیرند شروع می‌کنیم. میانگین‌های متحرک نمایی ۵۰ و ۲۰۰ روزه ورژن‌های پاسخگوتری نسبت به ورژن‌های قبلی خود، میانگین متحرک ساده (Simple Moving Average (SMA))، هستند. به طور کلی، EMA ۵۰ روزه برای اندازه‌گیری قیمت میانگین میان‌مدت یک دارایی استفاده می‌شود، در حالی که EMA ۲۰۰ روزه قیمت بلندمدت را اندازه‌گیری می‌کند.

عبور این دو میانگین از یکدیگر به عبور طلائی (Golden Cross) در زمان عبور میانگین ۵۰ از زیر میانگین ۲۰۰ به بالای آن و عبور مرگ (Death Cross) در زمان عبور میانگین ۵۰ از بالای میانگین ۲۰۰ به پایین آن معروف هستند که حالت اول نشانه و هشدار بروز یک بازار گاوی و حالت دوم هشدار قدرت‌گیری بازار خرسی می‌باشد.

۲- اندیکاتورهای برگشت متوسط

باندهای بولینگر (Bollinger Bands):

نقاط فشار خرید و فروش در نمودار قیمت در سطوح مخفی منجر به بروز ضدموج یا امواج اصلاحی می‌شوند. باندهای بولینگر (20, 2) در تلاش برای شناسایی این نقاط برگشت با اندازه‌گیری میزان فاصله‌ قیمت از محور تمایل مرکزی، که در این مورد SMA ۲۰ روزه می‌باشد، قبل از فعال‌سازی یک حرکت برگشتی به سمت میانگین می‌باشد.

باندها همچنین در واکنش به نوسانات مرتبط به ناپایداری بازار منبسط یا منقبض می‌شوند، که به معامله‌گران نظاره‌گر نشان می‌دهد چه زمانی این نیروی مخفی دیگر مانع حرکات بزرگ قیمت نمی‌شود.

۳- اندیکاتورهای قدرت نسبی

Stochastic:

حرکات بازار از سیکل‌های خرید و فروش ایجاد می‌شود که می‌توان با اندیکاتور Stochastic (14, 7, 3) و سایر اندیکاتورهای قدرت نسبی آن‌ها را شناسایی نمود. این سیکل‌ها معمولاً در نواحی اشباع خرید (Overbought) یا اشباع فروش (Oversold) به حد خود می‌رسند و سپس شروع به حرکت در جهت مخالف می‌کنند که این اتفاق همراه با عبور دو خط اندیکاتور از روی هم خواهد بود. نوسانات سیکل به طور اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال اندیکاتور و انواع آن در تحلیل تکنیکال اتوماتیک معنای قیمت‌های بالاتر یا پایین‌تر برای دارایی مدنظر فرد را نمی‌دهد. بلکه چرخش‌های خرسی یا گاوی صرفاً به برهه‌های زمانی اشاره می‌کنند که خریداران یا فروشندگان کنترل تابلوی بازار (Ticker Tape) را در دست دارند. وقوع تغییر قیمت همچنان نیازمند حجم، تکانه (Momentum) و سایر نیروهای بازار می‌باشد.

برای سیگنال‌گیری دو شرط نیاز است:

1. عبور دو خط اندیکاتور از روی هم در نزدیکی یا درون نواحی اشباع خرید یا اشباع فروش.
2. حرکت دو خط اندیکاتور به سمت مرکز پنل اسیلاتور که این اتفاق معمولاً با خروج از نواحی اشباع همراه است.

این تأیید دوگانه ضروری است، زیرا که Stochastics در بازارهای با روند پرقدرت می‌تواند در نزدیکی نواحی اکسترمم به مدت طولانی نوسان کند. و اگرچه 14, 7, 3 یک چیدمان عالی برای معامله‌گران تازه‌کار است، آزمون و خطا برای یافتن چیدمانی با بهترین هماهنگی با نماد مورد تحلیل توصیه می‌شود. برای مثال، بعضی از معامله‌گران باتجربه به ورودی‌های سریعتر 5, 3, 3 روی می‌آورند.

۴- اندیکاتورهای تکانه (Momentum)

MACD:

اندیکاتور همگرایی و واگرایی میانگین متحرک (Moving Average Convergence Divergence (MACD)) با چیدمان 12, 26, 9 به معامله‌گران تازه‌کار یک ابزار قدرتمند برای بررسی تغییرات قیمت شدید را می‌دهد. این ابزار کلاسیک تکانه میزان سرعت حرکت یک بازار را هنگامی که در تلاش برای ثبت یک نقطه چرخش طبیعی باشد، اندازه‌گیری می‌کند. سیگنال‌های خرید و فروش زمانی صادر می‌شوند که Histogram به یک قله یا دره رسیده و مسیر خود را تغییر دهد تا از خط صفر عبور کند. ارتفاع یا عمق Histogram و همچنین سرعت تغییر آن، همگی در کنار هم طیف گسترده‌ای از داده‌های قابل استفاده از بازار را تولید می‌کنند.

برای استفاده از این اسیلاتور توصیه می‌شود به منظور جلوگیری از تولید سیگنال‌های اشتباه، بعد از شناسایی اکسترمم Histogram، تا عبور از خط صفر (عبور دو خط میانگین از روی هم) منتظر مانده و سپس اقدامات لازم انجام شود تا از بروز حالت اره (Whipsaw) جلوگیری شود.

۵- اندیکاتورهای حجم

حجم در تعادل (On-Balance-Volume):

با نگه داشتن میله‌های حجم در زیر نمودار قیمت، می‌توان وضعیت کنونی علاقه‌مندی به بازار مدنظر را بررسی کرد. شیب فعالیت در طول زمان روندهای جدیدی را نشان خواهد داد. که این مورد معمولاً قبل از خروج قیمت‌ها از درون الگوهای قیمتی (Breakout or Breakdown) می‌باشد. همچنین می‌توان یک میانگین حجمی ۵۰ روزه بر روی اندیکاتور قرار داد تا به بررسی جلسه فعلی با پیشینه فعالیت پرداخت.

حال با اضافه کردن اندیکاتور On-Balance-Volume (OBV) که یک اندیکاتور برای ذخیره و توزیع می‌باشد، می‌توان صفحه چرخش نقدینگی را در نمودار تکمیل کرد. این اندیکاتور فعالیت‌های خرید و فروش را اضافه می‌کند و از این طریق مشخص می‌کند که گاوها یا خرس‌ها در حال پیروزی در نبرد برای قیمت‌های بالاتر یا پایین‌تر هستند. علاوه بر پیگیری چینش قله‌ها و دره‌ها، می‌توان بر روی OBV خط روند ترسیم کرد. همچنین این اندیکاتور تحت عنوان یک ابزار برای بررسی همگرایی و واگرایی بسیار عالی عمل می‌کند.

نتیجه‌گیری:

انتخاب اندیکاتور تکنیکال درست می‌تواند چالش برانگیز باشد ولی در صورتی که معامله‌گر تازه‌کار تلاش‌های خود را به ۵ دسته برای بررسی بازار دسته بندی کند، این کار قابل مدیریت و انجام می‌باشد که این ۵ طبقه عبارت‌اند از: روند، برگشت متوسط، قدرت نسبی، تکانه و حجم. هنگامی که اندیکاتورهای موثر از هر گروه اضافه شد، سپس می‌توان پروسه طولانی ولی لذت بخش تنظیم ورودی‌ها برای مطابقت با مدل معاملاتی فرد و میزان قبول ریسک را شروع کرد.